Harry Nyquist: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Frietmet (overleg | bijdragen)
k kleine toevoeging
Frietmet (overleg | bijdragen)
k ref Bell labs
Regel 2:
 
Harry Nyquist werd geboren in Nilsby in [[Zweden]]. Hij emigreerde rond zijn 18e naar de [[Verenigde Staten van Amerika|Verenigde Staten]] waar hij tussen [[1912]] en [[1915]] aan de Universiteit van [[North Dakota]] een B.Sc. en M.Sc. in de [[elektrotechniek]] haalde. In [[1917]] promoveerde hij aan [[Yale University]]. Daarna werkte hij bij [[AT&T]] tot [[1934]]. In die tijd werkte hij aan [[telegrafie]] en de voorloper van de [[fax]]. In deze periode kwam hij tot zijn stelling dat een signaal met twee maal de maximale frequentie [[ADC|bemonsterd]] moet worden om geen informatieverlies te krijgen.
In [[1934]] wisselde hij van baan en ging bij [[Bell Labs|Bell Laboratories]] werken. Daar deed hij onderzoek aan thermische ruis ("[[Johnson-Nyquist ruis]]") en aan stabiliteitscriteria van [[terugkoppeling (regeltechniek)|teruggekoppelde]] [[Versterker (elektronica)|versterkers]], het "Nyquist-criterium". Zijn onderzoek aan de voor het verzenden van [[informatie]] benodigde [[bandbreedte]] legde de fundamenten voor het latere werk van [[Claude Shannon]] dat culmineerde in het ontstaan van de [[informatietheorie]]. Nyquist verliet [[Bell labs]] in [[1954]] waarna hij nog geruime tijd als part-time consultant voor onder andere het ministerie van defensie werkte.
 
In 1960 ontving hij de IRE (nu [[IEEE]]) Medal of Honor "Voor fundamentele bijdragen aan een kwantitatieve beschrijving van thermische ruis, data transmissie en negatieve terugkoppeling". Harry Nyquist stierf op 87-jarige leeftijd in [[Harlingen, Texas]].