George Burns: verschil tussen versies

Nathan Birnbaum was de negende van twaalf kinderen. Zijn vader, [[gazzan]] in de plaatselijkeeen [[synagoge]], overleed toen Nathan zeven jaar oud was. Vervolgens moest hij buiten schooltijd allerlei baantjes aannemen om het magere gezinsinkomen aan te vullen. ToenZo werkte hij nauwelijksin zeveneen jaar oud wassnoepwinkel, werktewaar dehij kleinelimonadesiroop Nathan in een snoepwinkelmaakte. Samen met drie andere jongetjes die in de winkel werkten formeerde hij een zanggroepje. Uiteindelijk verliet Nathan de lagere school en werd hij full-time [[vaudeville]]-artiest onder de naam ''George Burns''.

In de jaren twintig vormde George Burns een komisch duo met [[Gracie Allen]] (1895-1964), een vaudeville-danseres van [[Ierland|Ierse]] komaf. Aanvankelijk was Burns de komiek en Gracie de aangever, maar na verloop van tijd werden de rollen omgedraaid toen zij merkten dat het publiek harder om haar lachte dan om hem. Burns aanvaardde de rol van aangever zonder veel morren. Achter de schermen was hij de drijvende kracht achter het komische duo ''Burns & Allen''; zo schreef hij veel van hun grappen.

In de jaren dertig maakten Burns & Allen de overstap van het toneel naar het witte doek. Zo waren ze te zien in ''A Damsel in Distress'' (1937), samen met [[Fred Astaire]], en in ''College Swing'' (1938), één van de eerste films van [[Bob Hope]]. Verder hadden ze een zeer succesvolle show op de radio. In 1950 kregen Burns & Allen een eigen televisieshow. Burns en Gracie zetten ook hun eigeneen productiemaatschappij op, de McCadden Corporation.

In 1958 kwam er een einde aan de ''George Burns & Gracie Allen Show'', omdat Gracie, die al langer aaneen hartproblemenhartkwaal leedhad, met pensioen ging. Burns bleef als solo-artiest voor de televisie werken. Op [[27 augustus]] [[1964]] overleed Gracie aan een [[hartaanval]]. Overmand door verdriet stortte Burns zich op zijn werk. Hij trad veelvuldig op in het theater en in het [[nachtclub]]-circuit.

In 1974 aanvaardde Burns een rol in de film ''The Sunshine Boys'', een bewerking van het toneelstuk van [[Neil Simon]]. Oorspronkelijk zou die rol naar de komiek [[Jack Benny]] gaan, één van de beste vrienden van Burns. Benny was echter plotseling ernstig ziek geworden; hij zou in december 1974 overlijden aan [[kanker]]. Zijn rol in ''The Sunshine Boys'' leverde Burns een [[Oscar]] op voor de beste bijrol. Burns, inmiddels bijna tachtig jaar oud, was hiermeeop dat moment de oudste Oscar-winnaar in de geschiedenis. Zijn 'record' zou pas in 1989 worden verbroken toen [[Jessica Tandy]] (1909-1994) een Oscar kreeg voor haar rol in ''[[Driving Miss Daisy]]''.

Burns bleef na zijn Oscarwinnende rol in films optreden. Zijn bekendste rol was die van [[God]] in de film ''[[Oh, God!]]'' (1977), waarin hij te zien was met de zanger [[John Denver]]. Ook was Burns veelvuldig te gast in televisieprogramma's en gaf hij live-optredens in het theater. Zijn hoge leeftijd was thema van veel van zijn grappen.

Op 20 januari 1996 vierde George Burns zijn honderdste verjaardag. Hij overleed nauwelijks vijftig dagen daarnalater.

*In de film ''[[South Park: Bigger, Longer & Uncut]]'' duikt George Burns even op als [[Kenny McCormick]] naar de [[hel]] wordt gestuurd. Hij verschijnt zij aan zij met [[Adolf Hitler]] en [[Mahatma Gandhi]].