Henry Laurens: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Commons |
|||
Regel 14:
In het najaar van 1779 benoemde het Continental Congress Laurens tot gevolmachtigd [[ambassadeur]] in de [[Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden|Nederlanden]]. Allereerst kreeg hij de opdracht mee een lening te bemachtigen, waarmee het Congress hoopte de slepende strijd tegen de Engelsen te financieren. Ten tweede was zijn taak diplomatieke erkenning van de Verenigde Staten te verkrijgen en een handelsverdrag te sluiten.
Laurens zou zijn bestemming echter nooit bereiken, want reeds voor de kust van [[Newfoundland]] werd zijn schip door de Engelsen overmeesterd. Wanhopig gooide hij zijn diplomatieke papieren overboord, maar tevergeefs: de documenten werden tijdig uit de oceaan gevist. Al snel ontdekten de Engelsen dat Laurens een geheim verdrag meedroeg, in [[1778]] gesloten tussen de Amsterdamse koopman [[Jean de Neufville]] en de Amerikaanse diplomaat [[William Lee]]. Alhoewel de tekst niet rechtsgeldig was – beide heren hadden op eigen initiatief gehandeld, zonder toestemming van hun beide regeringen – grepen de Engelsen de tekst aan om Nederland de oorlog te verklaren. Dit was het begin van de [[Vierde Engels-Nederlandse Oorlog]] (1780-1784).
Hollandse kooplui handelden namelijk al jaren via het eiland [[Sint Eustatius]] met de Amerikaanse revolutionairen. Wapens en munitie werden vanuit de Nederlanden naar het eiland verscheept, waar Amerikaanse handelaren ze opkochten. De Engelsen hadden al tevergeefs tegen deze smokkelhandel geprotesteerd; het geheime verdrag in Laurens’ bezittingen kon nu als [[casus belli]] worden gebruikt. Laurens werd van hoogverraad beschuldigd en opgesloten in de [[Tower of London|Tower van Londen]]. Uiteindelijk kwam hij op [[31 december]] [[1781]] vrij, in ruil voor de vrijlating van de Engelse generaal [[Lord Cornwallis]], die zich tijdens de [[Slag bij Yorktown]] aan de Amerikanen had overgegeven.
| |||