Marcus Junius Brutus: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Drirpeter (overleg | bijdragen)
Drirpeter (overleg | bijdragen)
Regel 81:
Brutus voerde het bevel over acht legioenen en Cassius over negen, samen 80000 soldaten. De legioenen waren onder meer de oosterse legioenen van Caesar: [[Legio XXVII]], [[Legio XXXVI]] met veteranen van Pompeius, [[Legio XXXVII]], [[Legio XXXI]] en [[Legio XXXIII]]. Twee legioenen waren bij de vloot gebleven. Ze beschikten over 17000 ruiters, waarvan 5000 oosterse boogschutters te paard. Brutus at en sliep weinig.
 
De volgende slagen zijn als de [[slag bij Philippi]] de geschiedenis ingegaan als de grootste slag tussen Romeinse legioenen ooit. Brutus en Cassius waren in de minderheid, maar hun admiraal [[Ahenobarbus]], die vroeger onder Pompeius diende, beheerste de zee met een vloot van 130 schepen. Zo konden Brutus en Cassius over zee bevoorraad worden en Antonius en Octavianus niet. De strategie van Cassius en Brutus bestond er daarom in om te wachten en te verdedigen totdat Antonius en Octavianus door hun voorraden zouden heen zijn.
 
De eerste slag bij Philippi werd op 3 oktober 42 v.Chr. gevochten. Brutus en Cassius hadden sterke verdedigende stellingen ingenomen, waarbij ze aan de hoge kant van een heuvel stonden met een moeras aan de andere kant. Octavianus en Antonius vielen aan. Brutus in staat was om de strijdmacht van Octavianus te verslaan. Zijn mannen onder leiding van [[Marcus Valerius Messalla Corvinus]] namen het kamp van Octavianus in en veroverden de standaarden. Octavianus kon vluchten. Volgens Plinius verborg Octavianus zich in een moeras. Cassius werd nipt verslagen door de strijdmacht van Antonius. Hij klom op de top van de heuvel, meende te zien dat Brutus ook verslagen was en pleegde zelfmoord.