Ram (album): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 32:
Een echt centraal thema heeft ''Ram'' niet. Wel gaan de meeste nummers over de voordelen van het leven op het platte land en het gezinsleven. Enkele nummers zouden bovendien verwijzingen bevatten naar de verhoudingen tussen de ex-[[Beatles]].
 
Het album opent met "Too Many People". Een wat melancholische rocker, waarvan de tekst zou verwijzen naar [[John Lennon]] en de situatie in de laatste jaren van de Beatles. Met name the tekst ''"Too many hungry people losing weight"'' maakte Lennon woest omdat hij dacht dat het over de eetstoornissen van hemzelf en zijn vrouw [[Yoko Ono]] ging. Verder lijkt het nummer gericht tegen mensen die lopen te preken, iets wat zeker op Lennon zou kunnen slaan. Paul McCartney heeft dit overigens nooit bevestigd of ontkend. Het nummer bevat enkele aparte gitaarsolo's. En een psychedelisch einde met veel tromgeroffel dat enigszins doet denken aan Strawberry Fields Forever, waardoor het de indruk versterkte dat het nummer over John Lennon ging.
 
Ook "3 Legs" zou verwijzen naar de laatste jaren van de Beatles. Maar het kan net zo goed een grappige verwijzing naar het leven op het platteland zijn. Hoe dan ook, het nummer heeft een jaren-twintig uitstraling zoals Paul McCartney eerder hanteerde bij "When I'm Sixty-four" of "Honey Pie".
Regel 38:
"Ram On" is een voorbeeld van de minimalistische aanpak van veel nummers van ''Ram''. Juist door deze aanpak klinkt "Ram On" nog steeds modern en het is één van de hoogtepunten van het album. Het nummer bestaat uit een eenvoudige rif van een [[ukelele]], die naarmate het nummer vordert steeds meer door zang wordt ondersteund. De tekst is, net als de melodie, simpel: ''"Ram on, give your heart to somebody/Soon, right away, right away."''
 
"Dear Boy" is een nummer dat bestaat uit een pallet van klanken en zang, ondersteund door een piano. De tekst van "Dear Boy" is niet gericht op John Lennon, maar op de ex-man van Linda McCartney. Paul McCartney zingt dat hij (de ex van Linda) niet wist hoe goed hij het had met Linda. Doordat in de laatste maten van het liedje in één speaker "Dear boy" wordt gezongen en in de andere "what you really miss is all" lijkt het alsof er wordt gezongen ''"Now what You really miss is Paul" (of:"Balls"). Lennon dacht dat hij voor gek werd gezet omdat The Beatles jarenlang allerlei gekke woordgrappen en dubbelzinnigheden in hun teksten hadden verwerkt.
 
"Uncle Albert/Admiral Halsey" is een verzameling van ideeën en fragmenten die aan elkaar werden gelijmd. Het is een strategie die Paul McCartney en John Lennon bij de Beatles ook gebruikten op de tweede helft van ''[[Abbey Road]]'' en "I've Got a Feeling" van ''[[Let It Be (Beatles)|Let It Be]]''. "Uncle Albert/Admiral Halsey" gaat echter wel erg ver en bevat een duizelingwekkende afwisseling van stijlen, tempo’s en geluidseffecten. Het is dan ook het meest ambitieuze, experimentele nummer van Ram. Bij de Beatles kwam Paul McCartney ook meestal met de ideeën die dan vervolgens in toom werden gehouden en werden aangescherpt door John Lennon. Zonder hem ontbreekt het wat aan richting. Desondanks werd het nummer in de Verenigde Staten, waar het op single verscheen, een grote hit. In september 1971 bereikte "Uncle Albert/Admiral Halsey" de eerste plaats in de U.S. Billboard Hot 100. Het was de eerste nummer één hit van Paul McCartney sinds de Beatles. De melodie en de teksten zijn vrolijk en niet erg serieus. Albert was een oom van Paul McCartney, terwijl Admiral "Bull" Halsey een figuur uit de 2e wereld oorlog was.
Regel 50:
"Eat at Home" werd in delen van Europa, maar niet in Engeland, op single uitgebracht. Het is een mid tempo rocker.
 
"Long Haired Lady" is een ballad die duidelijk over Linda McCartney gaat. Dit nummer heeft wel weer een volle productie en bevat tevens een aantal blaaspartijen. Het nummer is relatief lang en bouwt naar een finale toe met een kakofonie van zang, piano en blaasinstrumenten. Deze kakofonie gaat over in een korte reprise van "Ram on". Deze reprise van "Ram on" bevat een kort fragment dat terugkomt in "Big Barn Bed", dat later op het album ''[[Red Rose Speedway]]'' verscheen. Ook lijkt het verwant aan het nummer ''"Great Day"'' dat pas in 1997 verscheen, maar volgens McCartney stamt uit de periode rond ''Ram''.
 
Ram sluit af met "Back seat of my car". Dit nummer werd in Engeland op single uitgebracht, maar werd daar geen hit. John Lennon dacht dat dit nummer aan hem was gericht, vooral vanwege de passage: ''"We believe that we can't be wrong"''. Paul McCartney legde dit nummer overigens al in 1969 tijdens de sessies voor "Let It Be" in een [[Beach Boys]]-stijl voor aan de Beatles. Het nummer kwam echter niet op het album ''Let It Be'' terecht. [[Queen]] lijkt te zijn geïnspireerd door dit nummer, met name de eerdergenoemde passage ''"We believe that we can't be wrong"''.Dat komt doordat McCartney hier leent van "Land of Hope and Glory" van [[Edward Elgar]]. Het werk van [[Queen]] kenmerktvalt zichonder andere op door citaten uit het klassieke oeuvre.
 
==Naam en hoes==