Archer (tank): verschil tussen versies

}}

De '''Archer''' was een [[Groot-Brittannië|Britse]] [[tankjager]] uit de [[Tweede Wereldoorlog]]. Dit type tankjagers was het gevolg van een Britse beslissing om het kaliber van de standaard antitankkanonnen op te trekken van 57 mm naar 76,2 mm. De nieuwe kanonnen bleken echter te zwaar te zijn voor de toen bestaande tanks. Daarom werd er een oplossing gezocht en die vond men in het gebruiken van het chassis van de [[Mk III Valentine|Valentine]]-tank en daarop het monteren van het nieuwe 76,2 mm-kanon. Het type zelf was ietwat vreemd, omdat het kanon naar achteren wees, zodat het weliswaar geen vijanden van voor kon aanvallen, maar wel snel kon wegrijden in het geval van een terugtrekking.

In [[1943]] verscheen het eerste prototype, maar het duurde tot oktober [[1944]] voordat de Archer volledig operationeel was. Het lage silhouet bewees zeer nuttig te zijn in hinderlagen, waarna de Archer snel kon wegrijden, zonder dat het moest omdraaien, waardoor de kansen op overleving van de crew stegen. Tegen het einde van de oorlog waren er in totaal 655 Archers geproduceerd en het type bleek zo goed dat het nog in dienst bleef bij het Britse leger tot midden de jaren [[1950|50]].

 

{{Bron|

*Trewhitt Peter, 1999, ''Armoured Fighting Vehicles'', p146