Vince Taylor: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
DéRahier (overleg | bijdragen)
k diakritische en andere typo's; met AWB
Regel 1:
[[Image:Vince Taylor (by Jean Thomassen).jpg|thumb|Vince Taylor (portret van [[Jean Thomassen]])]]'''Vince Taylor''' ([[Londen]], [[14 juli]] [[1939]] - [[Lutrice]], [[28 augustus]] [[1991]]) was een [[Verenigd Koninkrijk|Engels]] [[Rockrock-'n-roll|Rock 'n Roll]] zanger. Zijn echte naam was '''Brian Maurice Holden'''.
 
==Biografie==
In [[1946]] vertrekt het gezin Holden naar de [[Verenigde Staten]] waar ze zich in [[New Jersey]] vestigen. Holden senior was daar werkzaam als mijnwerker. Zijn zus trouwde er met de bekende [[Joe Barbera]], de man die later met compagnon [[William Hanna]] fortuin zou maken met hun tekenfilmimperium.
 
Rond zijn 18de verjaardag woonde Brian in [[Hollywood]] en zwager Joe Barbera trad op als zijn manager. Bij een bezoek aan Londen kwam Barbera in contact met Rock and Rollmuziek en bezocht hij de befaamde Two I's club waar mensen als de inmiddels bejubelde [[Tommy Steele]] optraden. Brian, geïnspireerd door het succes van [[Elvis Presley]], vertrok naar Londen en besloot zijn geluk als zanger eens te gaan beproeven. Hij formeerde er zijn groep ''the Playboys'' waarin Tex Makins , Joe Moretti en Tony Meehan speelden. (Laatstgenoemde werd later bekend als drummer van [[the Shadows]] van [[Cliff Richard]]). Ook speelde in het begin [[Tony Sheridan]] mee, de man die in [[Duitsland]] een hitje had met het nummer ''My Bonny''. Zijn begeleidingsband, toen nog op platenhoezen aangegeven als the Beatbrothers, werd later omgedoopt tot [[The Beatles]].
 
===Doorbraak===
In [[1958]] verschijnt de eerste plaat van Vince Taylor (een naam die beter klonk dan ''Brian Holden'') en the Playboys getiteld ''I like love / Right behind you baby'' bij Parlophone/Odeon in Londen. Een tweede single verschijnt een jaar later en bevat ''Brand New Cadillac'', een eigen nummer van Vince dat inmiddels behoort tot de klassiekers uit de Rock and Rollgeschiedenis.
 
Vince treedt met zijn band op in de zeer populaire televisieprogramma's ''Saturdayclub'' en ''the Oh Boyshow''. Het publiek is verbaasd en verbijsterd want zo'n wilde show met zulke ruige nummers waren in die tijd ongekend. Maatschappij Parlophone verbreekt door het matige succes het platencontract en Vince Taylor neemt bij Pallette Records wederom een wild nummer op ''Jet Black Machine''. Inmiddels draagt hij een zwart leren pak en een ketting met medaillon en treedt op in [[Frankrijk]] waar hij de aandacht trekt van platenbaas [[Eddie Barclay]], die hem voor zes jaar contracteert, na het winnen van een rock and -'n-rollfestival in [[Juan les Pins]]. Er volgen legendarische concerten in [[l'Olympia]] in [[Parijs]].
 
In [[1961]] is Vince Taylor in Frankrijk beroemder dan Elvis Presley. Zo'n 5000 fans zijn aanwezig op [[18 november]] [[1961]] in [[Palais de Sports]] en een paar honderd richten er een ware ravage aan tijdens zijn optreden. Maar het bezorgde de groep internationale publiciteit.
''The Playboys'' bestaan dan uit [[Johnny Vance]] op [[basgitaar|bas]], [[Tony Harvey]] op [[gitaar]] (soms afgewisseld met [[Bob Steel]]), [[Alain Claire]] op [[piano (instrument)|piano]] en [[Bobby Woodman]] op [[drums]]. Ze reizen door Frankrijk, [[Italië]], [[Spanje]], [[België]] en doen ook [[Nederland]] aan waar ze onder andere in [[Blokker]] optreden. In de groep gistte het en niemand was verbaasd dat ''the Playboys'' het voor gezien hielden want Vince was een merkwaardig mens die last had van vreemde stemmingen...