Paalworm: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Pieter2 (overleg | bijdragen)
nuanceverschil
Pieter2 (overleg | bijdragen)
poging tot eliminatie van de onvolkomenheid
Regel 16:
 
Omdat de schelp slechts een klein deel van het langgerekte lichaam bedekt, lijken paalwormen oppervlakkig gezien op wormen. De jonge paalworm zet zich vast op een zich onder water bevindend stuk hout en gebruikt zijn schelp als instrument om daarin een gang te boren. Tot voor kort waren biologen van oordeel dat de paalworm het hout niet eet, maar alleen als schuilplaats gebruikt. Via de opening van het geboorde gat zuigt het dier zeewater naar binnen, waaruit hij voedseldeeltjes filtert. Volgens nieuwere inzichten leeft de paalworm in [[symbiose]] met bepaalde bacteriën die [[cellulose]] kunnen verteren, en zou een deel van het voeding langs deze weg worden verkregen. Naarmate de paalworm groeit (hij kan enkele tientallen centimeters lang worden), wordt de gang verder uitgeboord waardoor deze langer wordt. De wanden van de boorgang worden met een kalklaagje bedekt.
==Exoot==
 
DeLange paalwormtijd kwamheeft oorspronkelijkmen vooraangenomen indat de paalworm afkomstig was uit Oost-Azië, -en lateremet opvattingenschepen onbedoeld was geïmporteert. Dat zou betwijfelenbetekenen dat -het zou gaan om een exoot. Latere onderzoekers hebben o.a. ook een pelagische levenswijze vastgesteld en gaan er van uit dat de soort maardestijds werdook in de 18eNoordzee eeuwvoorkwam, metmede houtendoor schepengevonden onopzettelijkfossiele meegebrachtresten. naarHet een en ander betekent dat de toegenomen scheepvaart na de Middeleeuwen het dier in Europa de kans gaf zich te verspreiden. In Nederland werden omstreeks [[1730]] paalwormen aangetroffen en de toenmalige houten [[Dijk (waterkering)|dijkbeschoeiingen]] ernstig aangetast. Om overstromingsrampen te voorkomen, moest men de houten dijkbeschoeiingen door zware stenen gaan vervangen.
 
De paalworm vormde ook een ernstige bedreiging voor houten schepen. De schepen kregen een tweede huid van grenenhout, die na aangetast te zijn, afgenomen kon worden. Als extra bescherming werden tussen de eiken- en grenenhouten romp koeiehuiden gestopt.