De heilige '''Odomar van Sankt Gallen''', of '''Otmar''', (690 - [[Werd (Bodensee)|Werd]], [[16 november]][[ 759]] ) was een Zwitsers geestelijke. Hij kreeg zijn opleiding in [[Rhaetia]], werd priester gewijd en leidde een tijd de kerk van de H. [[Florinus]] in [[Rhaetia]]. Dit is vermoedelijk dezelfde kerk als de kerk van de H. Petrus in Remus[[Remüs]], waar de H. [[Florinus]] had gewerkt en begraven werd. In 720 stelde Waltram van Thurgau Odomar aan als overste van de [[abdij van Sankt Gallen|Sankt Gallen]]. Hij verenigde in één klooster de monniken die in een cel in [[Sant Gallen]] leefden volgens de regel van de H. [[Columbanus]] en werd hun eerste [[abt]]. Hij bouwde een hospitaal en een school bij en hij verving de regel van de H. [[Colombanus]] door de [[regel van Benedictus]]. Toen Karloman in 747 afzag van de troon, bezocht hij Odomar in [[Sankt Gallen]] en die gaf hem een brief mee voor zijn broer [[Pepijn de Korte|Pepijn]] om Odomar en zijn abdij te laten genieten van de koninklijke vrijstellingen. Toen de graven Warinus en Ruodhart trachtten om ten onrechte bezittingen van de abdij in te nemen, weigerde Odomar onverschrokken om daar op in te gaan. De graven namen daarop Odomar gevangen, toen hij onderweg was naar [[Konstanz (stad)|Konstanz]], en hielden hem vast, eerst in het kasteel van Bodmann envervolgens op het eiland [[ Werd (Bodensee)|Werd]] in het [[Bodenmeer]], nabij [[Echnez]], waar hij ook overleed. Zijn lichaam werd in 769 overgebracht naar de [[abdij van Sankt Gallen]].
Thans is hij, met de H. [[Mauritius (heilige)|Mauritius]] en de H. [[Gallus]], de meest populaire heilige van [[Zwitserland]]. In de kunst wordt hij meestal afgebeeld als een benedictijns abt die een vaatje in zijn hand houdt. Dit is een verwijzing naar het wonder dat het vat van de H. Odomar nooit leeg werd, hoeveel hij er ook uit tapte voor de armen. Zijn feestdag is op [[16 november]]. [[Categorie:benedictijn]][[Categorie:heilige in het christendom ]] [[Categorie:zwitsers heilige of zalige]]
