Messerschmitt Me P.1100: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Johan N (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Killerbob (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 47:
De '''Messerschmitt Me P.1100''' is een [[bommenwerper]] ontworpen door de Duitse vliegtuigontwerper [[Messerschmitt]].
 
== TweedeEerste uitvoering. ==
De eerste Messerschmitt Me P.1100 had een kleine [[cockpit]] voor de [[piloot]] die aan de bakboordkant van de romp was geplaatst en de [[navigator]] / [[bommenrichter]] zat in de rompneus. Dit voorstel werd op 22 maart [[1944]] ingediend.
 
'''Messerschmitt Me P.1100/I.'''
Er was geen defensieve [[bewapening]] aangebracht maar een [[bommenlading]] van 2.000 kg kon intern worden vervoerd. Hij was voorzien van twee [[Junkers]] [[Jumo]] 004C [[straalmotoren]] die in een later stadium zouden worden vervangen door twee [[Heinkel]] He S 011 straalmotoren.
 
Het eerste ontwerp voor het Messerschmitt Me P.1100 project was voorzien van een kleine [[cockpit]] voor de [[piloot]]. Deze was aan de bakboordzijde van de rompbovenkant geplaatst. De [[navigator]] / bommenrichter zat in de rompneus. Dit ontwerp werd op 22 maart [[1944]] ingediend. Er was geen defensieve bewapening aangebracht maar een bommenlading van 2.000 kg kon intern worden vervoerd. Hij werd voorzien van twee [[Junkers Jumo 004|Junkers Jumo 004C]] [[straalmotoren]]. Deze zouden later worden vervangen door twee [[Heinkel]] He S 011 straalmotoren.
== Tweede uitvoering. ==
 
==Tweede uitvoering==
 
'''Messerschmitt Me P.1100/II.'''
Dit verbeterde ontwerp van de Me P.1100 werd voorgesteld in maart 1944. Het had de voor de [[Me 262]] HG III project ontwikkelde vleugel met een pijlstand van 45 graden.
 
Dit was een verbeterde uitvoering van de Me P.1100/I en stamt uit maart 1944. Er waren twee Heinkel He S 011 A straalmotoren in de vleugelwortels ingebouwd. De vleugels werden overgenomen van het [[Me 262]] HG III project en hadden een pijlstand van 45 graden. De cockpit bood nu plaats aan de beide bemanningsleden.
De twee Heinkel He S 011 A straalmotoren waren in de vleugelwortels aangebracht.
 
==Derde uitvoering==
 
Het laatste ontwerp uit deze serie was voorzien van een vleugel met een grotere spanwijdte. Het werd op 7 mei 1944 ingediend. Men wilden het toestel voorzien van verschillende combinaties van bewapening.
 
==Einde van het project==
 
De cockpit bood plaats aan de twee bemanningsleden. Het laatste project in deze serie van 7 mei 1944 was voor een versie met een vergrote spanwijdte. Er waren verschillende combinaties van bewapening voorgesteld. Ondanks dat Siegfried Knemeyer, hoofd van ontwikkeling voor het RLM, toonde grote belangstelling toonde voor het project. enHij bekeek verschillende schaalmodellen. bekeekUiteindelijk werdenwerd zehet uiteindelijk geannuleerdproject in [[1945]] geannuleerd omdat mende vermoede[[Messerschmitt dat deMe P.1099|P.1099]] en P.1100 projecten over te weinig vermogen beschiktezouden beschikken.
 
[[Categorie:Jachtvliegtuig]]