Otto van Hammerstein: verschil tussen versies

Hendrik II had een onoverkomelijk bezwaar tegen Ludolf als zijn opvolger. Diens grootvader [[Otto II van het Heilige Roomse Rijk|Otto II]] had namelijk Hendriks vader, hertog [[Hendrik II van Beieren (hertog)|Hendrik II]] "de Ruziezoeker" van Beieren, gedurende tien jaar in gevangenschap gehouden vanwege verdachte politieke verbindingen met de hertogen van Polen en Beieren. "De Ruziezoeker" was zelf een zoon van [[Hendrik I van Beieren|Hendrik I]][[ die in 938-939 tegen zijn broer [[Otto I van het Heilige Roomse Rijk|Otto I]] in rebellie was gekomen met het doel om zelf op de troon te klimmen. En ook "de Ruziezoeker" zelf was niet vrij van zulke aspiraties, want toen Otto II in 983 overleed met nalating van de driejarige Otto III had ook hij een gooi gedaan naar het koningschap, maar faalde uiteindelijk in 985. De jeugd van koning Hendrik II was dus overschaduwd geweest door de gevangenschap van zijn vader en vervolgens de mislukking van diens troonpretentie. De opvolgingsaanspraak van deze 'Hendrik'-zijlinie van het Ottonenhuis kwam pas in 1002 tot gelding met Hendrik II, maar uitgerekend die bleef kinderloos. Hendrik II heeft waarschijnlijk de gedachte niet kunnen verdragen dat Ludolf, de kleinzoon van de man die zijn vader langdurig had opgesloten, na zijn eigen overlijden de troon zou beklimmen. Om dat te verhinderen bedacht Hendrik II een list.