Hermine Reuß oudere linie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Edwinb (overleg | bijdragen)
links/typo/afb. van Antikentempel in het park van slot Sanssouci te Potsdam
Regel 1:
[[Afbeelding:Hermine of Reuss.jpg|thumb|right|200px|Hermine van Reuss]]
'''Hermine van Reuss oudere linie''' (* [[Greiz (stad)|Greiz]], [[17 december]] [[1887]] - [[Frankfurt an der Oder ]], [[7 augustus]] [[1947]]), geboren prinses [[Reuss-Greiz|Reuss zu Greiz]] en bijgenaamd ''Hermo'', was de dochter van [[Hendrik XXII van Reuss oudere linie|Hendrik XXII]], vorst van [[Reuss oudere linie]] ([[1846]]-[[1902]]) en prinses [[Ida van Schaumburg-Lippe]] ([[1852]]-[[1891]]), dochter van [[Adolf I George van Schaumburg-Lippe]].
 
Reeds zeer snel na haar huwelijk met prins [[Johann-Georg von Schönaich-Carolath]] werd deze ziek en stierf aan [[tuberculose]], waardoor de prinses de feitelijke leiding had over de familiebezittingen in [[Silezië]].
 
Na de dood van haar echtgenoot in [[1920]] trouwde de prinses op [[5 november]] [[1922]] met de in ballingschap levende Duitse keizer [[Wilhelm II van Duitsland|Wilhelm II]], wiens eerste echtgenote keizerin [[Augusta Victoria van Sleeswijk-Holstein-Sonderburg-Augustenburg|Auguste Victoria]] een jaar daarvoor gestorven was.
 
In de dagelijkse omgang werd prinses Hermine als keizerin aangesproken, terwijl ze officieel door haar huwelijk 'slechts' prinses van Pruisen was. Daarbij, haar nieuwe bruidegom was zelf niet eens meer keizer: hij had in november 1918 troonsafstand gedaan.
Regel 12:
Tot aan de dood van Wilhelm II heeft de prinses haar uiterste best gedaan om hem als keizer in [[Duitsland]] te herinstalleren. De keizerlijke gelukwensen aan [[Adolf Hitler|Hitler]] vanwege zijn overwinning in Frankrijk waren in feite ook haar werk.
 
Snel na de dood van de keizer in [[1941]] keerde de prinses terug op haar landgoed in [[Silezië]]. Hier verbleef ze tot haar vlucht voor het [[Rode Leger (Sovjet-Unie)|Rode Leger]] in 1945. Waarna ze werd opgenomen door haar jongste zuster prinses [[Ida von Stolberg-Rossla]] in de [[Harz]].
 
Na het einde van de oorlog liet ze zich door het [[Rode Leger (Sovjet-Unie)|Rode Leger]] overbrengen naar [[Frankfurt an der Oder]] waar ze in een kleine woning onder zware bewaking plotseling overleed op [[7 augustus]] [[1947]].
 
Tegen haar wens in werd de overleden prinses bijgezet in de zgn. ''[[Antikentempel]]'' in het park van slot [[Sanssouci]] te [[Potsdam]] en niet aan de zijde van de overleden keizer in [[Doorn (Utrecht)|Doorn]].
 
Tegen haar wens in werd de overleden prinsesHermine bijgezet in de zgn. ''[[Antikentempel]]'' in het park van slot [[Sanssouci]] te [[Potsdam]] en niet aan de zijde van de overleden keizer in [[Doorn (Utrecht)|Doorn]].
[[Image:Potsdam antikentempel.jpg|right|thumb|200px|[[Antikentempel]] in het park van slot [[Sanssouci]] te [[Potsdam]].]]
== Nakomelingen uit haar eerste huwelijk==
* [[Hans Georg von Schönaich-Carolath]], ([[1907]]-[[1943]])
* [[Georg Wilhelm von Schönaich-Carolath]], ([[1909]]- [[1927]])
* [[Hermine Hartung]], geb. prinses von Schönaich-Carolath ([[1910]]- )
* [[Ferdinand von Schönaich-Carolath]], ([[1913]]-[[1973]])
* [[Henriette Hermine Wanda Ida Luise von Schönaich-Carolath]] ([[1918]]-[[1972]])