'''Salomon (Sal) Tas''' ([[Amsterdam]], [[31 augustus]] [[1905]] - [[Neuilly-sur-Seine]], [[19 juli]] [[1976]]) was een [[Nederland]]s [[sociaaldemocratie|sociaal-democratisch]] [[journalist]] en [[politicus]] van [[Joden|Joodse]] afkomst.
Bakkerszoon Sal Tas groeide op in de Amsterdamse jodenbuurt[[Jodenbuurt]]. Zijn vader was actief binnen de [[Sociaal Democratische Arbeiders Partij|SDAP]], waar ook Tas lid van werd. Hier behoorde hij tot de [[links (politiek)|linkervleugel]], die onder andere gekenmerkt werd door [[antikolonialisme]]. In [[1932]] splitsten de links-socialisten, inclusief Tas, zich van de SDAP af en vormden zij de [[Onafhankelijke Socialistische Partij]] (OSP), waarvan Tas tweede partijsecretaris werd. In [[1934]] verliet Tas de partij alweer, een jaar voordat deze zou fuseren met de [[Revolutionair-Socialistische Arbeiderspartij|RSP]].
De [[Tweede Wereldoorlog]] bracht Tas door in [[onderduiken|onderduik]] in Amsterdam. Hij was betrokken bij een ondergrondse politieke studiegroep, waar ook [[Joop den Uyl]] deel van uitmaakte. Na de oorlog werd Tas in [[1946]] [[gemeenteraad]]slid voor de [[Partij van de Arbeid (Nederland)|PvdA]] in [[gemeente Amsterdam|Amsterdam]]. Ook ging hij als journalist werken voor [[Het Parool]]. Tas ontwikkelde zich tot een felle [[anticommunisme|anticommunist]].
In [[1970]] verliet Tas de PvdA en werd hij lid van de rechtse afsplitsing [[Democratisch Socialisten '70|DS'70]]. Hij had een sterke afkeurafkeer van bewegingen als [[Provo]] en de [[Kabouterbeweging|Kabouters]], en ook voorvan de PvdA-vernieuwingsbeweging [[Nieuw Links (PvdA)|Nieuw Links]], die pleitte voor erkenning van de [[Duitse Democratische Republiek|DDR]].
