Michail Kalinin: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
SilvonenBot (overleg | bijdragen)
k robot Anders: ca:Mikhaïl Kalinin
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
'''Michail Ivanovitsj Kalinin''', [[Russisch]]: ''Михаил Иванович Калинин'' (Verchnjaja Troitsa in de [[VerchnjajaOblast TrotsaTver]], [[7 november]] [[1875]] – [[Moskou]], [[3 juni]] [[1946]]) was een Sovjet-Russisch politicus.
 
==Vroege carrière==
Regel 15:
Kalinin hield zich na de dood van [[Vladimir Lenin|Lenin]] ([[1924]]) aanvankelijk buiten de partijtwisten die in de partij waren uitgebroken tussen de ''Linkse'' of ''Verenigde Oppositie'', de ''Rechtse Oppositie'' en de aanhangers van [[Jozef Stalin|Stalin]]. Hoewel het wel duidelijk werd dat Kalinin sympathiek stond ten opzichte van de ''Rechtse Oppositie''. Toen Stalin zich vanaf [[1926]] ook met de Rechtse Oppositie verbond, steunde Kalinin hem. Stalin maakte een einde aan de macht van links, maar schakelde vanaf [[1928]] ook rechts uit. Omdat Kalinin zichzelf nooit openlijk bij de Rechtse Oppositie had aangesloten en sympathiek stond ten opzichte van [[Jozef Stalin|Stalin]], bleef hij als staatshoofd gehandhaafd.
 
In [[1929]] maakte Stalin een begin aan de gedwongen [[collectivisatie]] van de landbouw. Kalinin, zelfdie van boerenafkomst was, zag weinig heil in deze plannen, maar protesteerde niet.
 
In [[1938]] werd het Centraal Uitvoerende Comité van de Opperste Sovjet van de USSR opgeheven en vervangen door het Presidium van de Opperste Sovjet van de USSR. Kalinin werd gekozen tot voorzitter van het Presidium van de Opperste Sovjet en bleef staatshoofd van de [[Sovjet-Unie|USSR]]. Als staatshoofd van de RSFSR maakte hij echter plaats voor [[Sergej Syrtsov]].
 
==Trouw aanhanger van Stalin==
Kalinin bleef tot zijn dood een trouwe aanhanger van Stalin en werd door, die laatstehem beloondbeloonde met talrijke onderscheidingen. Zolang Kalinin loyaal was aan Stalin, behoefde de laatstehij niets te vrezen. Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]], toen meer landen de Sovjet-Unie gingen erkennen, nam de macht van Kalinin iets toe, omdat hij gemachtigd was om de geloofsbrieven van buitenlandse ambassadeurs en gezanten in ontvangst te nemen, in [[1943]] onder andere van de Nederlandse ambassadeur. (De Nederlandse regering in ballingschap had de Sovjet-Unie pas in 1942 erkend, omdat die nu eenmaal bondgenoot was geworden tegen [[1943Nazi-Duitsland]]).
 
Na de oorlog werd bij Kalinin kanker geconstateerd en in [[maart]] [[1946]] verkreeg hij eervol ontslag als staatshoofd. Hij overleed op 3 juni [[1946]]. Op 4 juli van dat jaar werd de stad Koningsbergen in [[Kaliningrad]] omgedoopt.