Latemse Scholen: verschil tussen versies

 

Tot de eerste groep, de zogenoemde "mystiekers" behoorden [[Albert Servaes]], [[George Minne]], [[Gustave van de Woestijne]], [[Valerius De Saedeleer]] en [[Albijn Van den Abeele]]. Deze eerste groep werd opgericht door leerlingen van de Academie van Gent die zich wilden afzetten tegen het [[impressionisme]] en meer belangstelling hadden voor het [[realisme]]. Er groeide een kolonie rond de dichter [[Karel van de Woestijne]] en de beeldhouwer [[George Minne]], die deze eerste groep op sleeptouw namen en hun in de richting deden gaan van het "stedelijk symbolisme". Men spreekt dan over de groep der mystieke symbolisten.

Door zijn vriendschappelijke contacten met Albijn Van den Abeele, gemeentesecretaris van Sint-Martens-Latem, kwam ook [[Emile Claus]] zich vestigen in het nabijgelegen Astene. Met hem doet ook het [[luminisme]] zijn intrede in deze groep.

 

 

De derde Latemse groep, tot die groep worden gerekend:[[Hubert Malfait]], [[Albert Saverys]], [[Jozef De Coene]], [[Arthur Deleu]], [[Albert Claeys]], [[Victor Lorein]], [[Achile Van Sassenbroeck]], [[Jules Boulez]] en [[Maurice Schelck]].

 

De vorming tot "School" dient hierbij sterk gerelativeerd. Ten hoogste ging het om een gezamenlijk dorpsleven, met enige stijltechnische verwantschappen. Zo trokken de eersten het symbolisme in, na 1900, terwijl de tweeden zich als expressionisten uitten, vooral dan na 1914. De derden voelden zich helemaal niet "gegroepeerd". Toch baseerden zij hun meer persoonlijke visie, soms uitgesproken, op de kunst van hun voorgangers. De vierde was samen met de derde ook niet gegroepeerd en kenmerkt zich voornamelijk door zich los te rukken van hun voorgangers, met elk hun eigen stijl zonder te willen afhankelijk zijn van een 'isme'.

 

{{bron|1=