Enneüs Heerma: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
cat, sjab, -el (staat in sjab), opm |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 34:
In [[Den Haag]] werd Enneüs Heerma staatssecretaris van Economische Zaken, belast met de internationale handel. Dat zou hij uiteindelijk maar enkele maanden blijven. Door het aftreden van [[Gerrit Brokx]] vlak voor de [[parlementaire enquête]] over de Bouwsubsidie schoof Heerma eind 1986 op naar de post van staatssecretaris van Volkshuisvesting. In 1989 werd hij genoemd als minister van Verkeer en Waterstaat, maar uiteindelijk bleef hij op de post van staatssecretaris van Volkshuisvesting zitten.
Na de voor het CDA dramatisch verlopen verkiezingen in 1994 (20 zetels verlies), werd Enneüs Heerma fractievoorzitter nadat de lijsttrekker [[Elco Brinkman]] was afgetreden. Heerma moest het CDA een nieuw gezicht geven, maar dat lukte hem maar ten dele. Aan de ene kant werd hij geroemd om zijn harde werken en [[integriteit (persoon)|integriteit]], aan de andere kant lukte het Heerma niet om de kiezers aan te spreken. Tot hilariteit van de overige politieke partijen pleitte Heerma namens het CDA tijdens de [[Algemene Beschouwingen]] van 1994 voor de aanstelling van een minister van Gezinszaken. Twaalf jaar later zou zijn wens echter alsnog politiek vervuld worden, met de aanstelling van een minister voor ''Jeugd en Gezin''.
In 1997 werd zijn positie als fractievoorzitter van het CDA onhoudbaar, nadat er vanuit de fractie over zijn leiderschapskwaliteiten en [[charisma (karakter)|charisma]] werd getwijfeld. Na drie jaar oppositievoeren was het CDA er nog niet in geslaagd in de peilingen omhoog te klimmen en het zag er naar uit dat het CDA na de verkiezingen van [[1998]] weer vier jaar in de oppositiebanken plaats moest nemen. Enneüs Heerma noemde zijn fractiegenoten die anoniem naar de pers lekten "ratten". Zijn positie werd definitief onmogelijk toen bekend werd dat de partij met [[Jaap de Hoop Scheffer]] als lijsttrekker de verkiezingen in zou gaan.
| |||