Versie van 6 okt 2008 16:33 bewerken Februari (overleg \| bijdragen) 86.570 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting ← Oudere bewerking		Versie van 6 okt 2008 16:33 bewerken ongedaan maken Februari (overleg \| bijdragen) 86.570 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting Nieuwere bewerking →
Regel 14: Hij stapte de politiek in als opposant van [[John Stuart, 3e Graaf van Bute\|John Stuart]], graaf van Bute, een gunsteling van [[George III van het Verenigd Koninkrijk\|George III]]. Grafton zocht aansluiting met [[Thomas Pelham-Holles]] tegen [[John Stuart, 3e Graaf van Bute\|Lord Bute]], wiens mandaat als eerste minister van korte duur was. In 1756 werd Grafton benoemd tot privé secretaris . Na overleg met [[William Pitt de Oudere]] werd hij staatsseretaris voor het Noorden ("Secretary of State for the Northern Department"') in de eerste regering van [[Charles Watson-Wentworth]], markies van Rockingham. Rockingham trok zich het ~~volgend~~volgende ~~ejaar~~jaar terug (1766), en [[William Pitt de Oudere\|Pitt]] (toen Lord Chatam) vormde een regering waarin Grafton "First Lord of the Treasury" werd, maar niet tegelijkertijd [[eerste minister]], zoals nochtans gebruikelijk was. Grafton werd effectief hoofd van de regering einde 1767 toen [[William Pitt de Oudere\|Pitt]] ziek werd. De politieke onenigheid en de aanvallen van [[Junius]] leiden tot zijn ontslag in januari 1770. In 1768 werd Grafton kanselier van de [[universiteit van Cambridge]]. Hij werd benoemd tot "Lord Privy Seal" (een ere-ambt) in de regering van [[Frederick North]] (1771), maar nam ontslag in 1775, als voorstander van een verzoeningspolitiek met de Amerikaanse kolonisten. Hij werd opnieuw "Lord Privy Seal" in de tweede regering van [[Charles Watson-Wentworth\|Rockingham]] in 1782.

Augustus FitzRoy (1735-1811): verschil tussen versies