Versie van 29 sep 2008 11:04 bewerken Februari (overleg \| bijdragen) 86.570 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting ← Oudere bewerking		Versie van 29 sep 2008 11:20 bewerken ongedaan maken Goudsbloem (overleg \| bijdragen) Terugdraaiers 150.340 bewerkingen datums gelinkt Nieuwere bewerking →
Regel 1: '''Théo Dejace''' ([[Luik]], [[7 maart]] [[1906]] - ~~Luik~~aldaar, [[11 februari]] [[1969]]) was een Belgisch [[Kommunistische Partij van België\|communistisch]] politicus en Waals militant. Hij werd jong wees , nadat zijn vader gefusilleerd was door de Duitse bezetter in augustus 1914. Na enkele jaren gewerkt te hebben als bankbediende en politieagent, wordt hij turnleraar. Daar lanceert hij zich in de socialistisch onderwijssyndicalisme. Als blijkt dat hij agent is van de [[comintern\|socialistische internationale]] zal hij worden uitgesloten. Vanaf 1940 publiceert hij zijn eigen klandestiene krant ''Liberté''. Dank zij zijn persactiviteiten , vooral belangrijk na de ''staking der 100.000'' in mei 1941, kan hij vakbonden oprichten die na 1945 werden omgevormd en o.m. de naam aannamen van [[ABVV\|FGTB]]. Hij nam contact met ''Wallonie Libre'' om de weerstand te verenigen . Dejace wordt [[Kommunistische Partij van België\|communistisch]] [[volksvertegenwoordiger]] voor [[Luik]] van 1946 tot 1965 en vervolgens [[senator]] (1965-1968). Hij was een zeer actief journalist en lag aan de basis van van de ''Chroniques du [[Onafhankelijkheidsfront\|Front de l'indépendance]]'' die vanaf 1972 gepubliceerd werden. Hij was ook nationaal secretaris van het [[ABVV\|FGTB]] van 1945 tot 1948 en was aanwezig op de Waals Nationale Congressen. Hij verzette zich in 1949 wel tegen een koppeling tussen het Waalse federalisme en het Europese federalisme, omwille van zijn onvoorwaardelijk pro-sovjetisme , die hem zelfs de inval in [[Tsjechoslowakije]] van 1968 deed goedkeuren. In 1953 hadden alle communisten al in blok ontslag genomen uit het Waals Nationaal Congres.

Théo Dejace: verschil tussen versies