Leendert Japhet Pons: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
div fixes o.a. plaatsen / staten etc, Replaced: Wageningen → Wageningen (2) met AWB |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
'''Leendert Japhet Pons''' ([[Groote Lindt]], 4 juni [[1921]] - [[16 juni]] [[2008]]) was een [[Nederland]]s bodemkundige uit de school van professor [[Cornelis Edelman]]. Binnen de bodemkunde, ook internationaal, is hij vooral bekend geworden om zijn werk aangaande 'acid sulfate soils', in het Nederlands bekend als [[katteklei]]. Daarnaast leidde hij de overzichtskartering van Nderland op schaal 1:200 000 van de [[Stichting voor Bodemkartering]] uit [[Wageningen (Nederland)|Wageningen]] in de [[1950-1959|jaren 1950]] en [[1960-1969|1960]]. Deze overzichtskartering (Nebo-kaart) was gebaseerd op veel gedetailleerdere bodemkundige studies van ondermeer Pons zelf. Hierbij werd steeds sterk de link gelegd tussen de [[Bodemvorming|pedogenese]] en het landschap, waardoor de studies ook van zeer grote waarde zijn gebleken voor andere vakgebieden, zoals [[fysische geografie]].
Hij groeide op als zoon van de laatste [[dijkgraaf]] van de zelfstandige Zwijndrechtse Waard, Thijs Leendert Pons (tot 1955), en begon in september 1939 aan de studie [[Landbouw]] in [[Wageningen (Nederland)|Wageningen]] bij professor Edelman. De oorlog dwong hem onder te duiken in ondermeer de [[Biesbosch]]. Vanaf 1943 kon hij weer terecht op zijn ouderlijke boerderij door het verkrijgen van een goed persoonsbewijs. In de tussentijd was Edelman gewoon doorgegaan met de bodemkartering! In 1942 en 1943 was [[Cornelis Edelman|Edelman]] actief geweest in de Bommelerwaard
Direct na de oorlog werd in augustus 1945 door Edelman de Stichting voor Bodemkartering opgericht, waar ook Pons na zijn afstuderen in 1947 kwam te werken. In 1950 werd hij voorzitter van de commissie die het opstellen van de Nebo-kaart moest leiden. In 1957 promoveerde hij bij Edelman <ref>Pons, L.J., 1957. De geologie, bodemvorming en de waterstaatkundige ontwikkeling van het Land van Maas en Waal en een gedeelte van het Rijk van Nijmegen. Wageningen Universiteit, 156 pp.</ref>. In 1962 vertrok hij voor 2 jaar naar Suriname voor onderzoek en werd na zijn terugkeer in 1964 hoogleraar [[fysische geografie]] aan de [[Universiteit van Amsterdam]]. In 1965 ging hij daar reeds weg om zijn leermeester Edelman op te volgen aan de [[Universiteit van Wageningen]] en bleef daar hoogleraar tot zijn pensioen in 1986. Zijn belangrijkste werkterrein omvatte de geschiktheid van gronden voor o.a. de teelt van gewassen en de relatie van de bodem met de geologische gesteldheid.
In 1965 volgde Pons Edelman op als professor aan de [[Universiteit van Wageningen]] en bleef dat tot zijn pensioen in 1986. Daarnaast was hij jarenlang lid van de [[Natuurwetenschappelijke Commissie van de Natuurbeschermingsraad]]. Na zijn pensioen bleef hij actief. Zijn laatste officiële publicatie stamt uit 2006 en handelt over resten van oorspronkelijke verkavelingen in de [[Alblasserwaard]] en de [[Vijfheerenlanden]]<ref>Pons, L.J., 2006. Oorspronkelijke hoeven- en boerderijverkavelingen van de rivieroever- en veenontginningen van de Hoge Heerlijkheid Herlaer. Nieuwsblad van de Historische Vereniging Ameide en Tienhoven, 17e jaargang; nummer 4, 44 pp.</ref>.▼
▲
{{bron|bronvermelding=
| |||