Prasutagus: verschil tussen versies

 

De houding van Prasutagus tegenover de binnenvallende Romeinen lijkt een pragmatische te zijn geweest. Na een opstand van de Iceni in [[47]] werd hij - wellicht als pro-Romeinse bestuurder - geïnstalleerd als leider van de Iceni. Zijn volk beleefde dan ook tijdens zijn regeerperiode een relatief grote onafhankelijkheid. Dat veranderde bij zijn dood. Prasutagus had testamentair vast laten leggen dat een deel van zijn erfenis naar keizer [[Nero Claudius Caesar Augustus Germanicus|Nero]] zou gaan (wat gebruikelijk was voor een ondergeschikte vorst aan de Romeinse keizer) en een deel naar zijn dochters. Dit laatste was bepaald niet gebruikelijk en de Romeinen reagerdeen ongewoon hard op het moment dat het testament van Prasutagus daadwerkelijk geëffectueerd werd. Al het land van de edelen van de Iceni werd geconfisceerd en Prasutagus 's vrouw [[Boudicca]] en zijn dochters werden gemarteld. Dit uiterst gewelddadige optreden van de Romeinen zou uiteindelijk leiden tot de opstand van de Iceni onder leiding van Boudicca, die op een gegeven moment een serieuze bedreiging voor de Romeinen vormde.