Leendert Japhet Pons: verschil tussen versies

Hij groeide op als zoon van de laatste [[dijkgraaf]] van de zelfstandige Zwijndrechtse Waard, Thijs Leendert Pons (tot 1955), en begon in september 1939 aan de studie [[Landbouw]] in [[Wageningen]] bij professor Edelman. De oorlog dwong hem onder te duiken in ondermeer de [[Biesbosch]]. Vanaf 1943 kon hij weer terecht op zijn ouderlijke boerderij door het verkrijgen van een goed persoonsbewijs. In de tussentijd was Edelman gewoon doorgegaan met de bodemkartering! In 1944 begon Edelman vanuit [[Rotterdam]] studenten te benaderen om te helpen bij de bodemkartering in ruil voor levensmiddelen. In 1942 en 1943 was [[Cornelis Edelman|Edelman]] actief geweest in de Bommelerwaard. Ook Pons werd benaderd en hij hielp mee bij het karteren van de [[Zuidpolder van Delfgauw|Zuidpolder]]. In zijn essay 'Mijn herinneringen aan de bodemkunde' schrijft hij daarover (Pons, 2008): " Het is voor mij nog steeds een onbegrijpelijk wonder dat dit allemaal in dat benauwde westelijke Nederland kon gebeuren tussen de Duitsers, grote stukken onder water gezet land, razzia’s en al die wanhopige mensen uit de stad die met wrakke fietsen, karretjes en sleedjes langs de wegen trokken op zoek naar voedsel." Direct na de oorlog werd in augustus 1945 door Edelman de Stichting voor Bodemkartering opgericht, waar ook Pons kwam te werken. In 1950 werd hij voorzitter van de commissie die het opstellen van een betrouwbare bodemkaart van heel Nederland moest leiden. In 1957 promoveerde hij bij Edelman (Pons, 1957).

 

 

{{bron|bronvermelding=