Leendert Japhet Pons: verschil tussen versies

Hij groeide op als zoon van de laatste dijkgraaf, Thijs Leendert Pons (tot 1955), van de Zwijndrechtse Waard en begon in september 1939 aan de studie Landbouw in Wageningen bij professor Edelman. De oorlog dwong hem onder te duiken in ondermeer de Biesbosch. Vanaf 1943 kon hij weer terecht op zijn ouderlijke boerderij door het verkrijgen van een goed persoonsbewijs. In de tussentijd was Edelman gewoon doorgegaan met de bodemkartering! In 1944 begon Edelman vanuit Rotterdam studenten te benaderen om te helpen bij de bodemkartering in ruil voor levensmiddelen. Ook Pons werd benaderd en hij hielp mee bij het karteren van de Zuidpolder. In zijn essay 'Mijn herinneringen aan de bodemkunde' schrijft hij daarover (Pons, 2008): " Het is voor mij nog steeds een onbegrijpelijk wonder dat dit allemaal in dat benauwde westelijke Nederland kon gebeuren tussen de Duitsers, grote stukken onder water gezet land, razzia’s en al die wanhopige mensen uit de stad die met wrakke fietsen, karretjes en sleedjes langs de wegen trokken op zoek naar voedsel." Direct na de oorlog werd in Augustus 1945 door Edelman de Stichting voor Bodemkartering opgericht, waar ook Pons kwam te werken.