Zee-ijs: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
nieuwe opzet
stukken uit pakijs hierheen
Regel 1:
'''Zee-ijs''' is de benaming voor bevroren [[zeewater]] in de beide [[poolzee]]ën. Het bedekt per jaar gemiddeld 6,5 procent (22,5 miljoen km²) van de wereldzeeën en speelt een belangrijke rol in het [[klimaat]]systeem van de [[Aarde]]. Belangrijke vormen van zee-ijs zijn [[drijfijs]] (drijvende stukken ijs, die ontstaan uit [[grondijs]]), [[pakijs]] (op elkaar geschoven [[IJsschol|ijsschollen]]), [[grondijs]] en [[IJs verbonden met het vasteland|ijs verbonden met het vasteland]] (''fast ice'').
 
Zee-ijs bedekt per jaar gemiddeld 6,5 procent (22,5 miljoen km²) van de wereldzeeën. Doordat de oceanen uit zout [[zeewater]] bestaan, vindt de bevriezing plaats bij een temperatuur van ten hoogste -1,8 °C. Het zee-ijs beslaat in de winter een groter gebied dan in de zomer. Rondom [[Antarctica]] (aan de [[zuidpool]]) komt veel meer zee-ijs voor dan bij de [[noordpool]].
Het overwegend met [[sneeuw]] bedekte zee-ijs kenmerkt zich door een zeer hoog [[weerkaatsingsvermogen]] (''albedo'') van het zonlicht. Waar door de ijsvrije oceaan een groot deel van de kortegolfstraling wordt [[absorptie|geabsorbeerd]], [[reflectie|reflecteert]] het zee-ijs deze straling juist.
 
Zee-ijs speelt een belangrijke rol in het [[klimaat]]systeem van de [[Aarde]]. Het overwegend met [[sneeuw]] bedekte zee-ijs kenmerkt zich door een zeer hoog [[weerkaatsingsvermogen]] (''albedo'') van het zonlicht. Waar door de ijsvrije oceaan een groot deel van de kortegolfstraling wordt [[absorptie|geabsorbeerd]], [[reflectie|reflecteert]] het zee-ijs deze straling juist. Deze zichzelf versterkende terugkoppeling (''ijs-albedo-feedback effect'') heeft een grote invloed op de [[stralingsbalans]].
 
[[Categorie:Oceanografie]]