Michail Larionov: verschil tussen versies

 

Larionov werd in het begin beïnvloed door het [[Frankrijk|Franse]] impressionisme en de Russische schilders [[Mikhail Vrubel]] en [[Victor Borisov-Musatov]]. Tussen 1902 en 1906 schilderde hij in een [[impressionisme|impressionistische]] stijl. Met dit werk stak hij uit boven het 'pseudo-impressionisme' van andere Russische schilders. Al in deze periode maakte hij echter werken die wezen naar nieuwe richtingen in zijn kunst, zoals 'De baders' uit 1904. Tot de belangrijkste werken van Larionov uit zijn impressionistische tijd behoorde onder meer 'Acacia's in de lente' (1904).

 

In 1903 leerde hij [[Sergej Diaghilev]] kennen, met wie hij bevriend raakte en veel zou samenwerken. In 1906 nam hij deel aan verschillende exposities, waaronder een over Russische schilders in 'Salon d'Automne' in [[Parijs]] ('Russian Seasons'). Hij ontmoette Nikolai Riabushinski, [[mecenas]] en uitgever van het [[symbolisme|symbolistische]] blad 'Zolotoje roeno' ('Gouden Vlies'), die hem hielp in 1908 een tentoonstelling van avant-garde-kunstenaars te organiseren. Hier was werk te zien van onder meer [[Vincent van Gogh|Van Gogh]], [[Paul Gauguin|Gauguin]], [[Henri Matisse|Matisse]], [[André Derain|Derain]] en [[George Braque|Braque]]. Na deze tentoonstelling ging Larionov werken in een [[Post-impressionisme|Post-impressionistische]] stijl.