Johan Manusama: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k categorie |
k Robot-geholpen doorverwijzing: Ceram - Link(s) veranderd naar Ceram (eiland) |
||
Regel 11:
Soumokil overtuigde Manusama om zich aan te sluiten bij de Zuid-Molukse beweging die streefde om Ambon en ander eilanden te behouden als autonoom gebiedsdeel binnen het Nederlandse koninkrijk.
Op 27 december 1949 werd de soevereiniteit overgedragen aan de ''Republik Indonesia Serikat'' (RIS) oftewel de [[Verenigde Staten van Indonesië]]. Manusama was in die periode de voorzitter van de ''Gerakan Democrat Maluku Selatan'' (GDMS; samen met PIM en GSS de drie politieke partijen op Ambon) met als secretaris [[Albert Wairisal]]. Spoedig na de soevereiniteitsoverdracht begon Indonesië met het opheffen van de federale structuur. Als reactie daarop volgde op 25 april 1950 op Ambon de proclamatie van de Republik Maluku Selatan oftewel de Vrije Republiek der Zuid-Molukken waarbij Manusama minister van Onderwijs werd. Op 29 juli van dat jaar volgde hij Alexander Nanlohy als minister van Defensie. Na de invasie van Ambon vluchtte hij in december 1950 naar het nabijgelegen eiland [[Ceram (eiland)|Ceram]].
Via het toen nog bij het Koninkrijk der Nederlanden behorende [[Nederlands Nieuw-Guinea|Nieuw-Guinea]] zocht hij tevergeefs militaire steun bij Nederland. In juni 1952 kwam hij samen met zijn vrouw aan in Nieuw-Guinea. Als gevolg van de publicatie van een oproep aan [[Molukkers|Zuid-Molukkers]] om het onafhankelijkheidsideaal trouw te blijven, werd Manusama voor ongeveer een jaar opgesloten in de gevangenis. Tijdens deze gevangenschap schreef hij het boekje ''Om recht en vrijheid'' wat in 1952 door de Utrechtse uitgeverij Libertas werd uitgegeven. In 1995 bij de herdenking van het 45-jarig bestaan van de RMS werd het heruitgegeven.
| |||