|
|}
Het '''Wereldkampioenschap Rally in 1992''' was het twintigste jaar van het [[FIA]] [[World Rally Championship]] (WRC). Het seizoen kende dezelfde kalender als in het jaar daarvoor. De rally in de [[Ivoorkust]] stond voor het laatst op de kalender van het WK-Rally. Het evenement kende altijd maar een magere deelnemerslijst en lag niet binnen de interesse van de grote fabrieksteams. Na het verlies van deze rally, zou de Keniaanse [[Safari Rally]] de overgebleven marathon-rally zijn in het WK.
==Kenmerken==
[[Lancia]] had zich als officieel fabrieksteam teruggetrokken uit het kampioenschap, en kwam als zogenaamd semi-officieel team aan de start in het seizoen van [[1992]] (echter nog wel in het gebruikelijke [[Martini]] -jasje). Dit deden ze wel met de spectaculaire [[Lancia Delta|Delta HF Integrale Evolution]]. Een vers gezicht, sinds Lancia al vanaf het begin van [[Groep A]] met een vrijwel identiek uitziende auto aan de start kwam. De rijders dat jaar waren regerend wereldkampioen [[Juha Kankkunen]] en de Fransman [[Didier Auriol]]. Daarnaast reden jonge talenten als [[Philippe Bugalski]] en [[Andrea Aghini]] geselecteerde evenementen voor het team. Voor de Safari Rally had het team onder andere [[Björn Waldegård]] aangetrokken, die bij deze na 16 jaar weer in een Lancia stapte, sinds zijn hoogtij dagenhoogtijdagen in de [[Lancia Stratos HF|Stratos]]. De grootste tegenstand kwam ook dit jaar weer van [[Toyota]], wederom met [[Carlos Sainz]] en [[Armin Schwarz]] als rijders, en nu met [[Markku Alén]] als de nieuwe aanwinst binnen het team van [[Ove Andersson]]. Het team kwam overigens dat jaar aanzetten met de ronder gevormde [[Toyota Celica|ST185]], officieel genaamd de ''Celica Turbo 4WD''.
[[Ford]] nam voor het eerst sinds [[Wereldkampioenschap Rally in 1988|1988]] weer deel als officieel fabrieksteam, rijdend met de [[Ford Sierra|Sierra RS Cosworth 4x4]]. Naast vaste rijder [[François Delecour]] werd het team versterkt door de komst van [[Miki Biasion]], die voor het eerst sinds [[1982]] niet in Lancia's deel ging nemen aan WK-Rallyrally's. [[Mitsubishi]] was bezig met de ontwikkeling van de eerste [[Mitsubishi Lancer|Lancer Evolution]] -versie, maar reed in dit seizoen nog met de [[Mitsubishi Galant|Galant VR-4]], met rijders [[Kenneth Eriksson]] en [[Timo Salonen]]. Salonen reed slechts twee evenementen dat jaar, voordat hij stopte met zijn loopbaan als rallyrijder. [[Subaru]] bracht meer competitie dat jaar, met [[Ari Vatanen]] en een zeer jonge [[Colin McRae]] als teamgenoot. Toch bleek de [[Subaru Legacy|Legacy RS]] niet het ultieme rallywapen van Subaru te zijn, en het team was inmiddels al bezig met een opvolger voor het seizoen van [[Wereldkampioenschap Rally in 1993|1993]]. [[Nissan]] kon ondanks een derde plaats van [[Stig Blomqvist]] in de WK-ronde van [[Zweden]], geen impact maken op de grote teams, en trok de [[Nissan Sunny|Sunny GTI-R]] na het seizoen al weer terug, om vervolgens in de jaren erna een gooi te doen op WK-succes in lagere klasses in de rallysport.
Net zoals in [[Wereldkampioenschap Rally in 1991|1991]] werd het kampioenschap in de laatste ronde beslist. Dit keer waren het echter drie rijders die nog voor de titel konden gaan. Wederom Sainz, Kankkunen en Auriol. Met een overwinning van Sainz ging het kampioenschap voor de tweede maal naar de Spanjaard toe. Auriol, die met zes overwinningen in het seizoen, qua winst de meest succesvolle rijder was, kende een ongelukkig slot van het kampioenschap, en misttemiste bij deze de titel. Kankkunen werd door Auriol'sAuriols ongeluk nog tweede in de eindstand, gevolgd door de Fransman op plaats drie. Biasion reed naar eigen zeggen een gefrustreerd seizoen en eindigde wederom op de vierde plaats. [[Markku Alén]] eindigde in zijn laatste volledige seizoen verdienstelijk vijfde in het kampioenschap, met onder andere een podiumplaats in zijn thuisrally. De Subaru-rijders kendekenden een onregelmatig seizoen, met McRae als beste geklasseerd op plaats acht.
Het constructeurskampioenschap ging weer tussen Lancia en Toyota, al was er deze keer meer aansluiting van een derde team, in dit geval [[Ford]]. Het team van Lancia verliet de rallysport met een tiende en laatste constructeurstitel, voor Toyota op plaats twee. Lancia zou in [[1993]] nog terugkeren onder de hand van privé-teams, mede door het Italiaanse ''Jolly Club Team''.
De titel in productieklasse ging wederom naar de Belg Grégoire De Mévius, nu in een [[Groep N]] Nissan Sunny. De '''FIA Ladies Cup''' werd gewonnen door de Finse Eija Jurvanen, achter het stuur van een Ford Sierra. Ze werd geklasseerd vóór de Française Christine Driano in een [[Citroën AX]].
===Kalender===
{| {{prettytable}}
|}
===Rijders===
{| {{prettytable}}
|}
===Rijders (Groep N)===
{| {{prettytable}}
|}
===Constructeurs===
{| {{prettytable}}
{{Navigatie Wereldkampioenschap Rally}}
[[Categorie:Wereldkampioenschap rally|1992]]
[[Categorie:Sport in 1992]]
[[en:1992 World Rally Championship season]]
| 