Plooi (geologie): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Chobot (overleg | bijdragen)
k robot Erbij: ar, cs, es, et, ja, ko, nn, sv, zh Anders: de
→‎Geometrie: +afbeelding (ďakujeme, sk:redaktor:Pelex)
Regel 4:
Gebieden waar de korst volledig doordrongen is door plooien worden ''fold belts'' genoemd en ontstaan door [[compressietektoniek]]. Vaak kome hierbij ook [[overschuiving]]en voor (''fold-and-thrust belts''). Deze gebieden komen vooral voor in [[orogeen|orogenen]] ([[gebergte]]s en vroegere gebergtes).
 
[[Afbeelding:Fold geometry.png|thumb|300px|Geometrie van een cilindrische plooi. Het rode vlak is het [[assenvlak]], de blauwe en groene lijn respectievelijk de ''through line'' en de ''crest line''.]]
==Geometrie==
Plooien kunnen [[geometrie|geometrisch]] verdeeld worden in een ombuigingsgedeelte (Engels: ''hinge'') en flanken. In een [[ontsluiting (gesteente)|ontsluiting]] (geometrisch gezien twee-dimensionale aansnede) van gesteente is een geplooid vlak te zien als een golvende lijn. Het punt waar deze [[snijlijn]] een maximale [[kromming]] heeft wordt het ''hinge point'' genoemd. Dit is niet per definitie het hoogste of laagste punt dat de lijn bereikt. In de meeste gevallen zal het [[inflectiepunt]], het punt waar de kromming van [[concaaf]] naar [[convex]] verandert of andersom, ongeveer halverwege een plooiflank liggen.