Autoritarisme (psychologie): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Bert56 (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Bert56 (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 13:
 
 
[[Psychoanalyse|Psychoanalytisch]] gezien zou men kunnen stellen dat het autoritaire karakter wordt gekenmerkt door een veruiterlijkt [[Über-ich]], een zwak [[Ich]] en een Ik-vreemd [[Es_%28psychoanalyse%29|Es]]: waar het zwakke [[Ich]] er niet in slaagt de verschillende onderdelen van de [[persoonlijkheid]] op een zodanige manier te integreren dat er een consistent systeem van morele waarden of een [[geweten]] kan worden ontwikkeld, zoekt het aansluiting bij een organiserende macht buiten zichzelf, die zijn gedrag kan sturen en de projectie van afgeweerde eisen van het [[Es]] op anderen kan legitimeren als normaal. Zo verschijnt het [[Ich]] als functionerend [[Subject_%28filosofie%29|subject]] onder een machtige orde.
 
 
==Literatuur==
* Adorno, Theodor W.: The Authoritarian Personality (in samenwerking met E. Frenkel-Brunswick, D.J. Levinson en R. Nevitt Sanford). New York, 1950.
* [http://de.wikipedia.org/wiki/Erich_Neumann_%28Psychologe%29 Erich Neumann]: Tiefenpsychologie und neue Ethik. Frankfurt am Main, diverse uitgaven sinds 1949.
 
[[Categorie:Psychologie]]