Annie Romein-Verschoor: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Wikix-oud (overleg | bijdragen)
cat, il, opm
Wikix-oud (overleg | bijdragen)
Regel 4:
Verschoor werd geboren in de Nijmeegse Burghardt van den Berghstraat op nummer 107 (destijds nummer 89). Ze groeide op in [[Java (eiland)|Java]] en in [[Den Helder]]. Ze studeerde letteren en geschiedenis aan de [[Rijksuniversiteit Leiden]]. In 1920 trouwde ze met de historicus [[Jan Romein]]. Haar vele publicaties op het gebied van de literatuursociologie en [[cultuurgeschiedenis]] zijn doorgaans duidelijk [[marxisme|marxistisch]] georiënteerd en getuigen zowel van gedegen historisch inzicht als van fijn literair aanvoelingsvermogen.
 
In 1935 voltooide ze haar [[dissertatie]] ''Vrouwenspiegel'', een literair-sociologische studie over de Nederlandse romanschrijfster na [[1880]]. Dit boek werd bekroond met de [[Dr. Wijnaendts Franckenprijs]]. Daarna schreef ze ''Slib en wolken'' (1947), een overzicht van de Nederlandse letteren na 1880. Dit boek werd in 1947 vertaald in het Frans en in 1950 in het Engels. Hierna volgde een studie over tendensliteratuur (''De vruchtbare muze'' uit 1949). Meer uitgesproken historisch werk leverde zij vooral in samenwerking met haar echtgenoot (''De Lage Landen bij de zee'' uit [[1934]] en ''Erflaters van onze beschaving'' (vier delen, [[1938]]-[[1940]]).
 
In 1948 schreef ze een roman over het leven van [[Hugo de Groot|Hugo Grotius]]: ''Vaderland in de verte''. In ''Met eigen ogen'' ([[1953]]) bracht zij verslag uit over een studiereis naar [[Indonesië]]. ''Omzien in verwondering'' (twee delen, 1970-1971) bevat haar herinneringen aan een bijzonder rijk leven van strijdbaar links engagement en inzet voor de [[vrouwenemancipatie]].