Diodorus van Tarsus: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 2:
'''Diodorus van Tarsus''' (?-ca [[390]]) was bisschop van Tarsus. Hij was tevens theoloog en hervormer van het kloosterleven.
Hij was een groot voorstander van de leer van [[concilie van Nicea|Nicea]] en keerde zich tegen het anti-christelijke beleid van [[Julianus Apostat|keizer Julianus]], de apostaat.
Diodorus stichtte één van de meest invloedrijke centra van christelijk denken in de vroege Kerk. Velen van zijn studenten werden vooraanstaande theologen.
Hij was de mentor van [[Theodorus van Mopsuestia]] en van [[Johannes Chrysostomos]]. Binnen zijn school groeiden de unieke Antiocheense standpunten betreffende bijbelinterpretatie en christologie. Deze standpunten liggen aan de basis van de leer van [[Nestorius]].
Omwille van zijn rol aan het hoofd van de Antiocheense school werd Diodorus - van [[372]] tot [[378]] - door [[Flavius Iulius Valens|keizer Valens]] verbannen naar Armenië waar hij [[Basilius de Grote|Basilius van Caesarea]] ontmoette. Deze benoemde hem, na de dood van Valens, - als aartsbisschop van Caesarea - tot bisschop van Tarsus.
Als bisschop bleef Diodorus ijveren voor het geloof van Nicea en kantte zich tegen het [[arianisme]] en het [[apollinarisme]]. Hij speelde een grote rol op het [[concilie van Constantinopel]] in 381.
| |||