Naser Orić: verschil tussen versies

Naser Orić werd geboren in [[Potočari]] in [[Bosnië en Herzegovina]] dat toen deel uitmaakte van [[Joegoslavië]]. Zijn ouders vernoemden hem naar [[Gamal Nasser]], president van Egypte, en bondgenoot van de Joegoslavische president [[Josip Broz Tito|Tito]]. Nadat Orić had gediend in het [[Joegoslavisch Volksleger|Joegoslavische volksleger]], werd hij bodyguard van [[Slobodan Milošević]].

Van [[1992]] tot [[1995]] leidde hij een [[brigade]] van het Bosnische regeringsleger (de ''28e divisie'') tijdens de belegering van de [[enclave]] [[Srebrenica]]. In die hoedanigheid kreeg hij zijn bijnamen "het Moslimbeest" en "de Sheriff van Srebrenica". Hij wordt ervan verdacht opdracht te hebben gegeven tot verschillende bloedige aanvallen op Servische gemeenten en dorpen rondom Srebrenica, en die ook te hebben geleid. Hierbij werden met name dorpen in de gemeenten [[Bratunac]], Srebrenica en [[Skelani]] getroffen. Een paar dagen voordat de enclave in juli [[1995]] door het Bosnisch-Servische leger werd ingenomen, was Orić samen met een aantal andere leiders per [[helikopter]] uit Srebrenica vertrokken. Nadat de vrede in Bosnië was getekend opende hij een fitnessclub in [[Tuzla]].

De persoon Orić maakt bij betrokkenen bij de belegering en later de [[drama van Srebrenica|inname van Srebrenica]] verschillende gevoelens los. Op hun plundertochten vanuit de belegerde enclave maakten de troepen van Orić voedsel buit op de Serviërs die in de omgeving woonden. De bewoners van de enclave wisten mede daardoor te overleven in de overbevolkte stad. Voor hen was Orić destijds een beschermer, en om die reden weigeren velen van hen hem nu te zien als een oorlogscrimineel. De naam "Naser" wordt nog steeds vaak aan pasgeboren zoontjes gegeven. De weduwen van Srebrenica wierpen tijdens de arrestatie van Orić spontaan een wegblokkade op in Tuzla, en voormalige soldaten van de brigade van Orić meldden zich bij het tribunaal onder de leus: “wij zijn net zo schuldig als hij”.

Toch verloor Orić na de val van Srebrenica voor een aantal andere bewoners een groot deel van zijn helden-status, doordat hij enkele dagen eerder met zijn strijders de enclave had verlaten. Zijn naoorlogse levensstijl als sportschoolhouder, rondrijdend in een Cherokee-jeep, droeg ook niet bij aan zijn populariteit. De Servische bevolking van de getroffen gemeenten en de VN-soldaten die de vrede in de enclave moesten bewaken beschouwen hem over het algemeen als een gangster en oorlogsmisdadiger.