Onderscheidingen in Hohenzollern-Sigmaringen: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 4:
[[Karel Anton van Hohenzollern-Sigmaringen]], van 1858 tot 1862 minister-president van Pruisen, nam na het uitsterven van de linie Hohenzollern-Hechingen in 1869 de titel ''vorst van Hohenzollern'' aan. Zijn zoon [[Leopold van Hohenzollern-Sigmaringen|Leopold]] werd in 1870 door de Spaanse [[Spaans Cortes|Cortes]] tot koning verkozen, wat door Frans protest aanleiding was voor de [[Frans-Duitse Oorlog]]. Zijn andere zoon Karel werd in 1866 als [[Carol I van Roemenië|Carol I]] vorst en in 1881 koning van [[Roemenië]]. Omdat hij kinderloos bleef, regeerden na zijn dood de nazaten van Leopold tot 1947 over dit land.
Op 1 januari 1842 hadden de vorsten van [[Hohenzollern-Hechingen]] en [[Hohenzollern-Sigmaringen]] een [[Huisorde van Hohenzollern|Vorstelijk Hohenzollernse Huisorde]] ingesteld. Met de souvereiniteit over de Hohenzollernse vorstendommen nam Frederik Wilhelm IV ook het protectoraat over deze [[huisorde]] over.
Op 23 augustus 1851 werd de huisorde ook een Koninklijk Pruisische orde. In de Zuid-Duitse gebieden bleef zij in de oude vorm tot op de dag van heden bestaan. Aan het prachtlievende hof van de Hohenzollern in Sigmaringen wordt tot op heden een min of meer 19e eeuwse staat gevoerd. Er is een hofjacht en een protocol als aan de hoven van regerende vorsten. De vorsten stichten en verlenen dan ook nog steeds onderscheidingen.
| |||