Terenci Moix: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Wutsje (overleg | bijdragen)
Lemma Terenci Moix aangemaakt (mede op basis van ca:Terenci Moix en de:Terenci Moix)
 
Wutsje (overleg | bijdragen)
Regel 4:
Terenci Moix groeide op in Barcelona ten tijde van de [[dictatuur]] van generaal [[Francisco Franco|Franco]]. In 1962 trok hij naar [[Parijs]], wat zijn leven een andere wending gaf. Na terugkeer in Spanje schreef hij artikelen voor het tijdschrift ''Nuevos Fotogramas'' en publiceerde hij zijn eerste Spaanstalige [[Roman (literatuur)|roman]], ''Besaré tu cadáver'', gevolgd door ''El desorden'' (1965). Vanaf die tijd begon hij ook in het Catalaans te schrijven. In 1967 kreeg hij de ''Premio Víctor Català'' voor zijn boek ''La torre de los vicios capitales''. Een jaar later werd hij met de ''Premio Josep Pla'' onderscheiden voor ''Onades sobre una roca deserta''.
 
Moix brak bij het grote publiek door met ''El día en que murió Marilyn'' (1970), een familiekroniek die de geschiedenis van zijn geboortestad weerspiegelde. Hij kreeg hiervoor de ''Premi de la Crítica Serra d'Or'', evenals voor zijn boek ''Siro o la increada conciencia de la raza'' (1972). Moix had veel succes met omvangrijke [[Historische roman|historische romans]], zoals met ''No digas que fue un sueño'' (1986), waarvoor hij werd onderscheiden met de [[Premio Planeta]]. Voor zijn in het Barcelona van de jaren zestig spelende ''El sexo de los ángeles'' (1992) werd hem de [[Premio Ramón Llull]] verleend. In 1996 werd zijn boek ''El amargo don de la belleza'' bekroond met de [[Premio Fernando Lara]]. De laatste prijs die hij kreeg was de [[Premio Fundación José Manuel Lara]] voor ''El arpista ciego'' (in 2003).
 
Moix, die ook reisverhalen, [[essay]]s en televisiescenario's schreef, werkte tijdens zijn schrijverscarrière tevens als journalist, onder meer bij [[El País]]. Hij overleed op 3 april 2003 op 61-jarige leeftijd te Barcelona.