Miguel Primo de Rivera: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VolkovBot (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 6:
Aanvankelijk probeerde Primo de Rivera de oorlog in Marokko op te lossen door de kolonie op te geven, doch dit stuitte op weerstand van enkele invloedrijke generaals, zoals [[Francisco Franco]], de latere Spaanse dictator. In [[1925]] kwamen Spanje en [[Frankrijk]] overeen om de opstand in [[Marokko]] gezamenlijk aan te pakken en in het najaar van [[1925]] werd de Berber-leider [[Mohammed Abdelkrim El Khattabi|Abd el-Krim]] verslagen. (In januari 1926 werd de laatste gearresteerd.)
 
Reeds in [[1924]] voerde Primo de Rivera - een bewonderaar van het fascistische [[Italië]] en van [[Benito Mussolini]] - een eenpartijstelsel in, met de ''Unión Pattriótica'' als enige toegestane partij. De Unión zelf was fascistisch gekleurd en haar voornaamste doel was de eenheid te bewaren in [[Spanje]] en saamhorigheid van de klassen ([[corporatisme]]). Primo's minister van financiën [[José Calvo Sotelo]] moderniseerde het belastingstelsel. Er werden ook enige sociale hervormingen doorgevoerd. Daarnaast kwamen er grote publieke werken tot stand om de werkloosheid te verkleinen. De voorzitter van de socialistische vakbond [[UGT]], [[Francisco Largo Caballero]], werd adviseur inzake arbeidszaken. De UGT werd tevens de enige toegestane vakbond.
 
De kritiek tegen zijn regime nam echter toe. Niet alleen de democraten en republikeinen bestreden zijn regime, maar ook binnen de junta zelf nam het ongenoegen over Primo de Rivera's beleid toe. In januari [[1930]] trad Primo de Rivera af en werd generaal [[Damasco Berenguer]] premier. Hij vestigde zich daarna in [[Frankrijk]].