Meine Seufzer, meine Tränen: verschil tussen versies

'''Meine Seufzer, meine Tränen''' (BWV 13) is een [[religie|religieuze]]uze [[cantate]] van [[Johann Sebastian Bach]].

Deze cantate paste bij de tweede zondag na [[Driekoningen|Epifanie]] en weerklonk voor het eerst op 20 januari 1726 te [[Leipzig]]. Daarmee behoort deze cantate tot de derde [[cantatejaargang]].

Deze cantate behoort tot de zogenoemde Kerstkring van het [[kerkelijk jaar]] die loopt van de 1ste [[Advent]]szondag tot de 4e zondag na [[Driekoningen|Epifanie]] of Driekoningen. Daarna start de Paaskring omvattende 50 dagen voor en 50 dagen na [[Pasen]].

"Mijn zuchten, mijn tranen"... worsdt wel gezien als de jammervolste en smartelijkste uit geheel Bachs cantatewerk. De cantate zit vol met schrijnende akkoorden met onopgeloste [[dissonantie (muziek)|dissonanten]] op de gewichtigste momenten van elke maat. De zangpartijen in deze niet aflatende klacht zit vol beladen [[Interval (muziek)|intervallen]]: verminderende en overmatige [[secunde|secunde]], de overmatige [[kwint]] en verminderde kwintsprongen. De val met een verminderende [[septiem]] is als een onzekere sprong in de duisternis, zonder vaste grond. Dit alles brengt de zanger tot radeloosheid en diepe smart met beken vol tranen. Dit zuchten, kreunen en klagen vertaalt zich bij Bach ook in de gerichte aanwending van het intstrumentarium: