Johann Christoph Friedrich GutsMuths: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
UIC2 (overleg | bijdragen)
+cats +afb
UIC2 (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
{{wiu}}
[[Afbeelding:J-C-F-GutsMuths.jpg|right|thumb|200px|Johann Christoph Friedrich GutsMuths]]
'''Johann Christoph Friedrich GutsMuths''' ook wel Guts Muths oder Gutsmuths ([[Quedlinburg (stad)|Quedlinburg]] [[9 augustus]] [[1759]] - [[21 mei]] [[1839]] [[Ibenhain]]) was een Duitse leraar en [[pedagoog]], en is vooral bekend geworden om zijn rol in de ontwikkeling van de lichamelijke oefening.
 
GutsMuths benadrukte de lichamelijke ontwikkeling van leerlingen. Hij vestigde de aandacht op pedagogische waarde van de lichamelijke oefening. Omdat mensen vanuit zichzelf op latere leeftijd niet zullen leren zwemmen vond hij dat zwemles een deel van de volksopvoeding moest worden. Hij wilde een compromis vinden tussen het natuurlijk drijfvermogen van de mens en bovenblijven. Het bovenblijven bestaat uit de bewegingen die het zinken tegengaan. Deze bewegingen zijn vóór GutsMuths al beschreven door de Duitser [[Halloren]] en staan hierdoor ook wel bekend als de [[methode van Halloren]].
 
Deze samensmelting ontaardde in de 'kikkermethode'. Genoemd naar de kikker bestaat de slag uit 3 fasen. Intrekken van de benen, spreiden en krachtig sluiten. De armen werden gestrekt gehouden met de handen vlak zodat er, door de frontale weerstand, drijfvermogen ontstond. GutsMuths liet deze slag eerst op het droge oefenen. Hierbij stelde hij het gebruik van het vijfhoekige bankje voor. Iets wat je in sommige zwembaden nog wel ziet staan. In 1798 publiceerde GutsMuths het '[[Kleines Leherbuch der Schwimmkunst]]'. Hierin beschrijft hij een aantal borst-, rug- en zijslagen.
 
[[categorie:Duits pedagoog|GutsMuths]]