Walter Veltroni: verschil tussen versies

'''Walter Veltroni''' ([[Rome]], [[3 juni]] [[1955]]) is een [[Italië|Italiaanse]] journalist, schrijver en politicus. Van 2001 tot 2008 was hij burgemeester van [[Rome (stad)|Rome]], vanaf 14 oktober 2007 is hij de leider van de Italiaanse [[Democratische Partij (Italië)|Democratische Partij]] (Partito Democratico).

Veltroni werd geboren in [[Rome (stad)|Rome]] als zoon van een belangrijke [[Radio Audizioni Italiane|RAI]]-directeur uit de jaren ’50, Vittorio Veltroni, die een jaar na zijn geboorte stierf. Zijn moeder is Ivana Kotnik, de dochter van de Sloveense ambassadeur van het [[Koninkrijk Joegoslavië]] die na [[1943]] veel joden hielp ontsnappen aan achtervolgingen van de Nazi’s[[Nazi]]’s.

Toen Veltroni 15 jaar oud was werd hij lid van de Federazione Giovanile Comunista Italiana (de Italiaanse Communisten FederatieCommunistenfederatie voor jongeren). In 1976, op eenentwintigjarige leeftijd, werd hij in [[Rome]] als raadslid gekozen voor de [[Italiaanse Communistische Partij]] (PCI), tot 1981. Hierna werd hij gekozen tot volksvertegenwoordiger voor de [[Kamer van Afgevaardigden (Italië)|Italiaanse Kamer van Afgevaardigden]] in 1987.

Veltroni heeft een leidende rol gespeeld in de hervorming van de Sociaal-democratischeDemocratische Partij zoals deze nu is.

Veltroni is alsAls professioneel journalist is Veltroni hoofdredacteur geweest van 1992 tot 1996 van [[L’Unità (krant)|L’Unità]], de krant van de Linkse Democratische Partij, later [[Democratici di Sinistra|DS]].

In 1996 heeft [[Romano Prodi]] Veltroni gevraagd om het leiderschap van de coalitie [[Olijfboomcoalitie|l´Ulivo]] (Dede Olijfboomcoalitie) te delen. Na succesvolle verkiezingen is Veltroni van 1996 tot 1998 vice-voorzitter van de ministerraad en ministerMinister van Cultuur geweest.

De leider van de [[Democratici di Sinistra|DS]] (Democratici di Sinistra), [[Piero Fassino]], heeft Veltroni in 2007 publiekelijk gevraagd zich kandidaat te stellen voor het leiderschap van de partij. Nadat ook andere belangrijke leidinggevenden van de DS hun steun betuigden aan de Romein presenteerde hij op 27 juni 2007 in [[Turijn]] officieel zijn kandidaatschap voor het leiderschap van de [[Democratische Partij (Italië)|Democratische Partij]]. Hierbij maakte hij meteen de vier belangrijkste punten van zijn programma bekend: milieu, generationeel pact tussen de generaties, onderwijs en veiligheid.

Als burgemeester van de Italiaanse hoofdstad heeft Veltroni in 2005 [[Barack Obama]] ontmoet in [[Washington]], die toen nog senator was van de staat [[Illinois]]. Veltroni was een van de eerste aanhangers van Obama in Europa. Door de [[Los Angeles Times]] werd hij omschreven als Obama´s tegenhanger in Europa. Ook de partijslogan die voor de verkiezingen van april door de Democratische Partij wordt gebruikt (‘Si può fare’) lijkt sterk op die van de Amerikaanse Obama (‘Yes, we can!’).

* ''Il PC e la questione giovanile'' (1977)

* ''A dieci anni dal ´68. Intervista con Achille'' (1978)

* ''Il sogno degli anni sessanta'' (1981)

* ''Il calcio è una scienza da amore. 38 dichiarazioni d´amore al gioco più bello del mondo'' (1982)

* ''Io e Berlusconi (e la Rai)'' (1990)

* ''I programmi che hanno cambiato l´Italia. Quarant´anni di televisione'' (1992)

* ''Il sogno spezzato. Le idee di Robert Kennedy'' (1993)

* ''La sfida interrotta. Le idee di Enrico Berlinguer'' (1994)

* ''Certi piccoli amori. Dizionario sentimentale dei film'' (1994)

* ''La bella politica'' (interview met Stefano Del Re) (1995)

* ''Certi piccoli amori 2'' (1997)

* ''Governare da sinistra'' (1997)

* ''I Care'' (2000)

* ''Forse Dio è malato. Diario di un viaggio africano'' (2000)

* ''Il disco del mondo. Vita breve di Luca Flores, musicista'' (2003)

* ''Senza Patricio'' (2004)

* ''La scoperta dell’alba'' (2006)

* ''Che cos’è la politica?'' (boek + DVD) (2007)