Bij oppervlakkige beschouwing wekt de buitenzijde van de [[Bot (anatomie)|botten]] van mens en [[zoogdier]] de indruk uit een inerte levenloze massa te bestaan. Toch is ook dit compacte [[beenweefsel]] een levend en uiterst reactief [[weefsel]]. [[Botbreuk]]en kunnen daardoor snel en effectief gerepareerd worden. Tijdens de groei van het jonge individu ondergaan de botten vaak aanzienlijke vormveranderingen. Verandering van de richting waarin mechanische krachten op het bot inwerken kan ook bij het volgroeide individu leiden tot aanzienlijke wijzigingen in de stuctuur van het desbetreffende bot.
<br>[[Botbreuk]]en kunnen daardoor snel en effectief gerepareerd worden. Tijdens de groei van het jonge individu ondergaan de botten vaak aanzienlijke vormveranderingen. Verandering van de richting waarin mechanische krachten op het bot inwerken kan ook bij het volgroeide individu leiden tot aanzienlijke wijzigingen in de stuctuur van het desbetreffende bot.
<br>Compact been is opgebouwd uit cellen ([[Osteocyt]]en) en [[beenweefsel|beenmatrix]]. Daarnaast bevat compact bot ook vele bloedvaten die voor de aan- en afvoer van stoffen voor de osteocyten zorgen. De bloedvaten liggen in nauwe tunneltjes in de matrix. Deze tunneltjes worden de kanalen van Havers genoemd. Rond de kanalen van Havers liggen de osteocyten in kransen gerangschikt, afgewisseld door lamellen beenmatrix. De osteocyten in hun lacunae zijn ook hier via [[beenweefsel|canaliculi]] met elkaar verbonden. Zodoende ligt iedere osteocyt hoogstens een paar cellagen van het dichtstbijzijnde bloedvat verwijderd. Het traject dat de voedingsstoffen via diffusie naar de cellen moeten afleggen blijft zo dus, ondanks de dikte van het bot, kort.
<br>Het geheel van kanaal van Havers met de daaromheen geranschikte lamellen noemt men een Osteon of systeem van Havers.
