Versie van 20 feb 2008 08:38 bewerken RobotQuistnix (overleg \| bijdragen) 238.030 bewerkingen k robot Erbij: hu:Szökés (bűntett) ← Oudere bewerking		Versie van 12 mrt 2008 14:40 bewerken ongedaan maken 62.56.109.0 (overleg) →‎Straf: NPOV, Chris Meijer Nieuwere bewerking →
Regel 6: Desertie is in Nederland, zoals in de meeste andere landen, een [[strafbaar feit]]. Het is als misdrijf strafbaar gesteld in artikel 100 van het [[Wetboek van Militair Strafrecht]]. Wanneer een ongeoorloofde afwezigheid langer dan 30 dagen duurt (in oorlogstijd 7 dagen), is sprake van desertie. Ook is sprake van desertie indien de verdachte het oogmerk had om zich aan zijn dienstplicht te onttrekken of zelfs over te lopen. Ten slotte spreekt men ook van desertie als de afwezigheid ertoe leidt dat de militair een buitenlandse reis misloopt. De straf is 2 jaar gevangenisstraf of een boete van de vierde categorie in vredestijd, en 7½ jaar gevangenisstraf of een boete van de vijfde categorie in oorlogstijd. Desertie is een minder zwaar misdrijf dan hulp aan de vijand, maar is toch iets dat niet getolereerd ~~kan worden~~wordt in een leger. Als één schaap over de dam is volgen er immers meer, zo wordt beredeneerd. Bovendien moet een leger kunnen rekenen op zijn manschappen, met name als het officieren betreft. Daarom wordt in de meeste landen hard tegen deserteurs opgetreden. Hun misdrijf is immers een misdrijf tegen de staatsveiligheid. Lange gevangenisstraffen, zoals in Nederland, zijn geen uitzondering. Sommige landen hebben zelfs op desertie in oorlogstijd de [[doodstraf]] gezet. Tijdens de [[Duitse aanval op Nederland in 1940\|Duitse inval]] in de meidagen van [[1940]] werd de Nederlandse [[sergeant]] [[Chris Meijer]] schuldig bevonden aan desertie en geëxecuteerd; hij was de laatste Nederlander die wegens desertie is terechtgesteld. Zijn terdoodveroordeling is later vaak bekritiseerd. == Andere landen ==

Desertie: verschil tussen versies