Katholieke Actie: verschil tussen versies

De '''Katholieke Actie''' was een door paus [[Pius XI]] geïnitieerde [[Rooms-Katholieke Kerk|katholieke]] massaorganisatie die tot doel had de [[secularisering]] van de [[samenleving]] tegen te gaan. De officiële omschrijving van het doel van de Katholieke Actie was `'de [[participatie]] van de [[leek (Rooms-Katholieke Kerk)|leek]] in het hiërarchisch [[apostolaat]] van de kerk te bevorderen'.’ In de praktijk betekende dit vooral een intensivering van het georganiseerde geloofsleven en een centralisatie van katholieke sociale organisaties.

De term “katholieke actie” werd voor het eerst gebruikt door paus [[Pius X]] ([[1903]]-[[1914]]) in zijn [[encycliek]] ''Il firmo proposito'' uit [[1905]]. Met deze term duidde hij het geheel van katholieke organisaties aan, die in ieder land aangepast aan de plaatselijke omstandigheden opereerden. Hij zag het als hun prioriteit activiteiten te ontplooien met betrekking op het sociale vraagstuk, en verklaarde dat goede leken in aanmerking kwamen voor het leiderschap voor deze organisaties.

De term werd opnieuw gebruikt in de eerste encycliek van Pius XI ([[1922]]-[[1939]]) uit [[1922]] getiteld ''Ubi Arcano Dei (Consolio)''. In deze tekst sprak Pius zijn bezorgdheid uit over de slechte situatie in de wereld na de [[Eerste Wereldoorlog]] (onder andere zedenverwildering) en riep hij vooral de [[bisschop]]pen op het katholieke gedachtegoed in de individuele mens, het [[gezin]] en de maatschappij herstellen, waarbij hij een speciale rol zag voor organisaties op het gebied van de verhouding tussen kerk en gezin en de jeugd. In aanvullende brieven aan enkele bisschoppen lichtte hij zijn ideeën toe, waarbij hij duidelijk maakte dat de Katholieke Actie (nu met hoofdletters geschreven) gezien moest worden als een nieuwe organisatie waarin gelovigen het apostolaat (geloofsverbreiding) zouden beoefenen onder leiding van de bisschoppen als aanvulling op de bestaande zielzorg. Organisaties die al (gedeeltelijk) op het gebied van de zielzorg actief waren moesten in de KA worden geïntegreerd. Deze `'klerikale centralisatie’centralisatie' moest worden doorgevoerd opdat het [[episcopaat]] “animerend, regelend en disciplinerend” kon optreden.