Enkelvoud: verschil tussen versies

Niet alle talen kennen de categorie ''getal'', en waar dat niet voorkomt, heeft het ook geen zin van "enkelvoud" te spreken: het enkelvoud bestaat alleen als er ook een [[meervoud (taal)|meervoud]] is. De meeste talen die wél getal kennen, hebben alleen enkel- en meervoud, waarbij het enkelvoud de ongemarkeerde vorm is, dat wil zeggen: de gewone vorm, de standaard, of die vorm welke (verreweg) het meeste voorkomt. <ref>Voorbeelden van onderzoek dat dit uitwijst, worden genoemd in J.H. Greenberg: ''Language Universals. With special reference to feature hierarchies'', Berlin/New York (Mouton de Gruyter) 2005 (1966).</ref>. Daarnaast komt in [[Semitische talen]] en het [[Eskimo]] en elders nog de [[dualis]] voor, die gebruikt wordt om een tweetal aan te duiden. In afnemende mate worden nog wel gevonden: trialis (3), quadralis (4) en pentalis (5); maar deze categorieën zijn omstreden. <ref>William J. Frawley, ed., ''International Encyclopedia of Linguistics'', Oxford (OUP) 2003²-3:201-02.</ref>