Versie van 29 jan 2008 08:15 bewerken Rigadoun (overleg \| bijdragen) 276 bewerkingen k interwiki ← Oudere bewerking		Versie van 21 feb 2008 22:37 bewerken ongedaan maken Tjako (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers, Terugdraaiers 33.739 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting Nieuwere bewerking →
Regel 1: Men spreekt van '''heptoniek''' wanneer een [[octaaf (muziek)\|octaaf]] in zeven verschillende [[toonhoogte]]n is verdeeld. Een '''heptatonische''' [[toonladder]] is dus een muzikale verdeling van het octaaf in zeven verschillende tonen. Onder de bekendste heptatonische ladders kent men de [[Diatoniek\|diatonische]], (op grondtoon C is dit dus C, D, E, F, G, A, B, en weer C), de melodisch stijgende mineurladder (C, D, Es, F, G, A, B, en weer C), de melodisch dalende mineurladder (C, D, Es, F, G, As, Bes, en weer C), de harmonische mineurladder (C, D, Es, F, G, As, B, en weer C) en de diverse ladders met afwijkende [[alteratie (muziek)\|alteraties]] (de Byzantijnse, Hongaarse, zigeuner, of Egyptische ladders). De klassieke theorie in Zuid-India ([[Carnatische muziek]]) postuleert 72 ''melakarta'', zeven-tonige laddertypes, terwijl de Hindoestaanse klassieke muziek 12 of 10 zeventonige ladders kent (afhankelijk van de schrijver), die ''that'' worden genoemd.

Heptatoniek: verschil tussen versies