Adriaen Valerius: verschil tussen versies

Zijn belangrijkste werk is evenwel de verzameling geuzenliederen, met melodische notatie, gepubliceerd in zijn ''Nederlandtsche gedenck-clanck,'' die handelen over de Tachtigjarige Oorlog. Die oorlog liep van [[1568]] tot [[1648]] en Valerius geeft derhalve de stand van zaken tot kort voor zijn overlijden, aangezien de bundel een jaar later, in [[Haarlem]] in [[1626]] verschijnt door de goede zorgen van zijn zoon François. Doordrongen van de calvinistische moraal en van een [[chiliasme|chiliastische]] levensbeschouwing, was het een bij uitstek militant anti-[[rooms-katholicisme|katholiek]] en anti-[[Spanje|Spaans]] pamflet. De bundel bevat het verhaal van de opstand, aangevuld met, naast de enkele door hem bewerkte geuzenliederen, voornamelijk zelf gedichte liederen. De liederen, steeds gedicht op bestaande maar door Valerius soms aangepaste en voorts zelfs van een versie in [[tabulatuur]] voor [[luit]] en [[citer]] voorziene melodieën, beleefden een kortstondige populariteit maar raakten daarna in de vergetelheid, om vanaf het einde van de [[19e eeuw]] weer geliefd te worden als vaderlandse liederen. Het allerbekendste lied uit de bundel is het ''[[Wilhelmus]]'', dat een ouder geuzenlied is waarvan de oorsprong tot het begin van de opstand teruggaat. Het zou uitgroeien tot het nationale [[Volkslied (nationaal symbool)|volkslied]] van Nederland en zou daarmee het oudste officiële of officieuze volkslied van een in de [[Verenigde Naties]] vertegenwoordigde staat zijn. Voorts zijn onder meer ''[[Merck toch hoe sterck]]'' en ''[[Waer dat men sich al keerd of wend]]'' nog heden ten dage goed bekend. De melodieën haalde Valerius uit het toen in omloop zijnde populaire repertoire van [[Nederlands]]e [[lied]]eren maar ook van liederen en [[dans]]en van [[Engeland|Engels]]e, [[Frankrijk|Frans]]e, [[Italië|Italiaanse]], [[Duitsland|Duits]]e en zelfs [[Spanje|Spaans]]e oorsprong.