De '''Oude Geschiedenis van de Vijf Dynastieën''' of '''Jiu Wudaishi''' is één van de boeken uit de [[Vierentwintig Geschiedenissen]], de verzameling officiële geschiedenissen van Chinese keizerlijke dynastieën. Het boek is tot stand gekomen in 974 en beschrijft de geschiedenis van de [[Vijf Dynastieën]] (907-960). Het werk werd in de 11e eeuwallengs vervangen door de [[Nieuwe Geschiedenis van de Vijf Dynastieën]], eneen wordtwerk pasdat sindsin 1072 keizerlijke goedkeuring had verkregen. De 'Oude Geschiedenis' werd in de 13e eeuw verwijderd uit het eindeofficiële onderwijssysteem en kwam sindsdien niet meer voor op de lijst van de 18e(toen eeuwzeventien) gerekendofficiële totdynastieke geschiedenissen. Pas bij de 'Vierentwintigpublicatie Geschiedenissen'van de [[Siku quanshu]] in 1784 werd het werk vermeld als officiële geschiedenis.
== Ontstaan ==
In 973 gaf keizer [[Song Taizu|Taizu]] (960-976) van de [[Song-dynastie]] opdracht aan een groep historici om een geschiedenis samen te stellen van de Vijf Dynastieën. De groep stond onder leiding van [[Xue Juzheng]] (薛居正, 912-981). Belangrijkste doel was het legitimeren van de Song-dynastie als rechtmatige opvolger van de Tang-dynastie. Daarvoor moest eerst worden bepaald welke tussenliggende heersershuizen de rechtmatige bezitters van het [[Hemels Mandaat]] waren geweest. Dat waren volgens Xue Juzheng de [[Late Liang-dynastie|Late Liang]] (907-923), de [[Late Tang-dynastie|Late Tang]] (923-936), de [[Late Jin-dynastie|Late Jin]] (936-947), [[Late Han-dynastie|Late Han]] (947-951) en de [[Late Zhou-dynastie|Late Zhou]] (951-960). Deze vijf heersershuizen beheersten het traditionele centrum van de Chinese beschaving (de noord-Chinese laagvlakte en het stroomgebied van de [[Huanghe]]). Ook was hun grondgebied groter dan dat van de [[Tien Koninkrijken]] in het zuiden. Het [[Hemels mandaat]] zou daarom via die vijf dynastieën van Tang naar Song zijn overgegaan. Xue Juzheng voltooide zijn werk reeds in 974. Problematisch was de positie van de eerste van de vijf dynastieën, de Late Liang. De wreedheid van de eerste heerser paste niet in het traditionele beeld van eende stichter van deeen dynastie als rechtvaardige bestuurder. Ook de plaatspositie van de Latere Tang, Latere Jin en Latere Han leverde problemen op. Zij waren niet gesticht door [[Han-Chinezen]], maar door clans van Turkse clansafkomst.
Het werk heette oorspronkelijk ''Boek van de Liang, Tang, Jin, Han en Zhou'' ('Liang Tang Jin Han Zhoushu', 梁唐晉漢周書). InTussen de1036 11een eeuw1053 gaf gaf keizerhad [[SongOuyang Renzong|RenzongXiu]] (1022歐陽修, 1007-10631072) op eigen intitiatief gewerkt aan een geschiedenis van de Vijf Dynastieën. Dat werk verkreeg in 1072 keizerlijke goedkeuring en verving allengs het werk van Xue Juzheng. In 1207 werd de oorspronkelijke geschiedenis door de [[SongJin-dynastie (1115-1234)|Jin]]-keizer opdrachtuit opnieuwhet eenonderwijssysteem geschiedenisverwijderd vanen devervangen vijfdoor dynastieënhet samenwerk tevan Ouyang stellenXiu. VanafDe dat[[Zuidelijke momentSong-dynastie|zuidelijke vervingSong]] ditdeden boekhetzelfde hetin 1274. Het oorspronkelijke werk werd niet meer herdrukt en raakte onder de [[Yuan-dynastie]] in vergetelheid. BijToen men tijdens de samenstelling van de [[Siku quanshu]] het werk wilde uitgeven, eindkon 18emen eeuwgeen complete versie meer vinden. [[Shao Jinhan]] (邵晉涵, werd1743-1796) hetkon oorspronkelijkuiteindelijk werkuit teruggevondeneen engroot behoordeaantal sindsdienfragmenten toteen herstelde versie samenstellen. Zijn belangrijkste bron daarbij was de 'Grote canon van de Yongle periode' ([[VierentwintigYongle Geschiedenissendadian]]', 永樂大典). VanafSindsdien dat moment kreegstaat het oorspronkelijkewerk werkonder de naam 'Oude Geschiedenis van de Vijf Dynastieën' en het latervermeld geschreven werkin de naam [[Nieuwe Geschiedenislijst van de Vijf'Vierentwintig Dynastieën]]Geschiedenissen'.
