Ite missa est: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
k slotritus; aanvulling liturgievernieuwing |
||
Regel 2:
Het is vermoedelijk een van de oudste Romeinse formuleringen die nog in gebruik is. De diaken wacht op een teken van de voorganger om deze formulering uit te spreken. In de [[Nederlands]]e vertaling, te vinden in [[missaal|volksmissalen]] wordt deze in merkwaardig [[Latijn]] gestelde formulering vertaald met "Gaat: het offer is voltrokken" of "Gaat: het offer is geëindigd". In het Latijn antwoordt de geloofsgemeenschap met ''Deo gratias'' (God zij dank). Daarna volgt nog de [[zegen]] van de [[priester]].
Nadat op het [[Tweede Vaticaans Concilie]] middels het document [[Sacrosanctum Concilium]]: Constitutie over de heilige Liturgie ([[4 december]] [[1963]]) was besloten toestemming te geven de [[Mis]] naast het Latijn ook in de [[Volkstaal (moedertaal)|volkstaal]] te vieren, is de Slotritus gewijzigd. Na het Communiegebed en een mogelijk slotlied zegt of zingt de priester de zegen en sluit hij (of een diaken) de viering af met de wegzending. In veel parochiegemeenschappen is er de traditie dat men het slotlied toch na de wegzending zingt, feitelijk als een lied onder de slotprocessie.
Wetenschappers beweren, dat de naam "mis" voor de viering van de [[eucharistie]] komt van deze heenzending; sommigen zeggen, dat "missa" niet de vrouwelijke vorm van het [[voltooid deelwoord]] is van ''mittere'' (heenzenden), noch een [[metonymie]] voor ''missio'' (heenzending), maar komt van het [[Hebreeuws]]e woord ''misha'', dat "offer" zou betekenen. In de [[Vasten]] en [[Advent]] en in de missen zonder [[Gloria (mis)|Gloria in excelsis]] wordt het Ite Missa Est vervangen door het Benedicamus Domino ('Laat ons de Heer loven'), waarop eveneens met Deo gratias geantwoord wordt. In de [[Paastijd]] wordt aan het ''"Ite missa est"'' (en aan het antwoord door het volk: ''"Deo grátias"'') direct het ''"allelúja, allelúja"'' toegevoegd.
{{Mis}}
| |||