Symfonie nr. 4 (Brahms): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k catje
Robbot (overleg | bijdragen)
k Robot-geholpen doorverwijzing: Hobo - Link(s) veranderd naar hobo (muziekinstrument)
Regel 29:
Het laatste deel is geschreven in [[passacaglia]]-vorm.
 
De symfonie is georkestreerd voor 2 [[dwarsfluit|fluiten]] (2e fluit ook [[piccolo (fluit)|piccolo]]), 2 [[hobo (muziekinstrument)|hobo]]'s, 2 [[klarinet]]ten, 2 [[fagot]]ten, [[contrafagot]], 4 [[hoorn (instrument)|hoorn]]s, 2 [[trompet]]ten, 3 [[trombone]]s, [[pauken]], [[triangel]] en [[strijker (snaarinstrument)|strijker]]s.
 
Brahms zèlf dirigeerde de première in [[Meiningen]] op [[25 oktober]] [[1885]]. Het werk werd goed ontvangen en is altijd populair gebleven. Eerder had hij het stuk voor een klein publiek gespeeld in een versie voor twee piano’s. Brahms' vriend [[Max Kalbeck]] maakte melding van het feit dat de criticus [[Eduard Hanslick]], nadat hij het eerste deel gehoord had, had gezegd dat hij de hele tijd het gevoel had dat hij van twee ongelooflijk intelligente mensen een pak slaag kreeg.