Alexander III van Schotland: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Oehoe (overleg | bijdragen)
k link toegevoegd
Dolfy (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 16:
Gedurende zijn minderjarigheid was er een strijd tussen twee facties aan het hof. De ene factie werd geleid door Walter Comyn, graaf van Menteith, de andere door Alan Durward, opperrechter van Schotland. Walter Comyn had de overhand in de eerste jaren van Alexander's minderjarigheid. Toen Alexander III in [[1251]] trouwde met [[Margaretha van Engeland]], de dochter van [[Hendrik III van Engeland]], eiste Hendrik dat Schotland zich aan hem zou onderwerpen. Alexander weigerde hier echter gehoor aan te geven. In [[1255]] was er een ontmoeting tussen Hendrik en Alexander in [[Kelso]]. Met hulp van de Engelse koning slaagde Alan Durward erin om Walter Comyn te vervangen als regent. Comyn bleef echter invloedrijk en twee jaar later gijzelde hij de jonge koning, waarmee hij Durward dwong hem een gelijk aandeel te geven in het landsbestuur.
 
Nadat hij in [[1262]] meerderjarig geworden was, maakte Alexander bekend dat hij de expansiepolitiek in de [[Buiten-Hebriden|Westelijke Eilanden]] (SchotlandBuiten-Hebriden)|Westelijke Eilanden]], begonnen door zijn vader, voort wilde zetten. Hij claimde de eilanden ten overstaan van koning [[Haakon IV van Noorwegen|Haakon IV]] van [[Noorwegen]], de heerser over de eilanden. Haakon wees de claim af en bereidde een invasie in Schotland voor. In [[1263]] resulteerde dat in de [[Slag bij Largs]]. De slag eindigde onbeslist, maar de invallende winter dwong Haakon om zich terug te trekken naar de [[Orkney-eilanden]], waar hij korte tijd later stierf. In [[1265]] werden de eilanden in het Verdrag van Perth, tegen een kleine monetaire vergoeding en erkenning van de Noorse soevereiniteit over de Orkney- en [[Shetland-eilanden]], aan Schotland gegeven.
 
In [[1274]] overleed Alexanders vrouw. Samen hadden ze drie kinderen gekregen: