Symfonie nr. 5 (Nielsen): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Celloman (overleg | bijdragen)
Celloman (overleg | bijdragen)
Regel 20:
==De symfonie==
====Tempo giusto - Adagio non troppo====
[[Image:Nielsen's 5th Symphony Tempo giusto.png|thumb|right|350px|De opening van het ''Tempo giusto'' in het eerste deel, een goed voorbeeld van een [[perpetuum mobile]].]]
[[Image:Nielsen's 5th Symphony Adagio non troppo.png|thumb|right|350px|De opening van het ''Adagio non troppo'' in het eerste deel.]]
Het eerste deel begint ietwat prikkelend met een oscillerende beweging van de [[altviool|altviolen]]. Deze [[perpetuum mobile]] blijkt maar aanhouden, totdat het haast een obsessie wordt. Andere melodieën proberen de beweging te doorbreken, maar vallen echter telkens terug. Langzaamaan wordt de muziek pijnlijker en pijnlijker en veranderd in hypnotisch geweld. Meer desctructieve krachten doen zich aan in de vorm van vele noten, hier en daar bijgestaan door de [[bekken (muziekinstrument)|bekkens]]. De muziek wordt steeds militaristischer. Als na dit bijna gewelddadige ''Tempo giusto'' zich het ''Adagio non troppo'' lijken wat zachtere krachten van de strijkers het stuk binnen te dringen, een heel verschil met hiervoor. Een clinch tussen de eerdere klanken en de nieuwe zachte klanken breekt aan. Dit gevecht zet zich door tot het uiteindelijke wapen in wordt gezet, de [[kleine trom]]. Uiteindelijk weet het adagiokarakter van het eerste deel als winnaar uit de bus te komen. De [[klarinet]] sluit af, hoewel de kleine trom venijnig mee blijft spelen.
====Allegro - Presto - Andante un poco tranquillo - Allegro====
[[Image:Nielsen's 5th Symphony Allegro.png|thumb|right|350px|Het openingsthema van de eerste viool in het tweede deel.]]
Hoewel het adagiokarakter als winnaar naar voren kwam, lijkt deze muzikale oorlog nog niet te zijn klaargespeeld. Een vlot ''Allegro'' doet zich aan welke maar weinig doet denken aan het eerste deel. Chaos sluipt echter weer binnen en vervormt zich tot een nieuw perpetuum mobile voor de strijkers welke wat vroeg lijkt te eindigen als er een [[fuga]] volgt. Het kwaad sluipt weer steeds verder de symfonie in als de kleine trom en klarinet weer inzetten. Als de grote lijn ondanks vele obstakels wil doorlopen wordt het zelf steeds uitzinniger eindigend in een grote chaos. Ook deze chaos houdt niet lang aan. Een tweede fuga doet zijn intrede. Dit ''Andante'' sleept de muziek verder. Hoewel deze passages [[dissonant]] zijn, lijkt het erop dat dit thema niet met veel geweld weg hoeft te worden gewerkt. Uiteindelijk wordt er een samenhang gevonden. Het muzikale oorlogsdomein wordt verlaten om met een ''Allegro'' de symfonie af te sluiten.