Vreedzame co-existentie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Johan Lont (overleg | bijdragen)
mee bezig
Johan Lont (overleg | bijdragen)
Stukje uit de:Friedliche Koexistenz vrij vertaald weergegeven
Regel 3:
'''Vreedzame coëxistentie''' is het beleid om ernaar te streven landen die elkaars politieke tegenstanders zijn, vreedzaam naast elkaar te laten bestaan, dus politieke conflicten niet te laten uitlopen op militaire conflicten.
 
Op het 10e Partijcongres van de [[Communistische Partij van de Sovjet-Unie]] in 1956 presenteerde [[Nikita Chroesjtsjov|Chroesjtsjov]] een nieuwe koers in zijn buitenlandse politiek, vooral gericht op nieuwe betrekkingen met de [[Verenigde Staten]]. Hierin stelde hij "''Het principe van Lenin van een vreedzame coëxistentie tussen staten met een verschillende sociale structuur was en blijft de hoofdlijn in de buitenslandse politiek van ons land.''". Op 24 februari 1956 stemde het congres in met een politiek die tot "betere betrekkingen, bevordering van vertrouwen en internationale samenwerking met alle landen" moest leiden.
Op de 10e partijdag
 
 
Darauf aufbauend begründete der sowjetische Parteichef [[Nikita Sergejewitsch Chruschtschow|Nikita Chruschtschow]] seinen auf dem XX. Parteitag der [[KPdSU]] [[1956]] formulierten neuen außenpolitischen Kurs, vor allem das angestrebte neue Verhältnis zu den [[USA]]. Er stellte hierzu wörtlich fest: "Der Leninsche Grundsatz von der friedlichen Koexistenz zwischen Staaten mit verschiedenartiger sozialer Struktur war und bleibt Generallinie in der Außenpolitik unseres Landes". Am 24. Februar 1956 billigte der XX. Parteikongress diese neue außenpoltische Generallinie, wonach " auf der Grundlage des Leninschen Prinzips der friedlichen Koexistenz der Kurs gerichtet werden soll auf die Verbesserung der Beziehungen, die Festigung des Vertrauens und die Entwicklung der Zusammenarbeit mit allen Ländern.
 
was de politiek van [[Chroesjtsjov]] in de [[Koude Oorlog]]. Deze politiek hield in dat de spanning tussen de [[Verenigde Staten|VS]] en de [[Sovjet-Unie]] mocht blijven bestaan, maar dat het niet mocht uitdraaien op een oorlog. De Amerikaanse president [[Dwight D. Eisenhower|Eisenhower]] en zijn minister [[John Foster Dulles|Dulles]] raakten ervan overtuigd dat deze [[vreedzame]] coëxistentie de wereld kon behouden voor een kernoorlog. Tijdens de conferentie van [[Genève (stad)|Genève]] in [[1955]] bereikte het streven naar deze vreedzame coëxistentie zijn hoogtepunt. President [[John F. Kennedy]] probeerde met zijn politiek Chroesjtsjov meer te laten streven naar vreedzame coëxistentie, maar laatsgenoemde liet het aankomen op twee grote conflicten met de Verenigde Staten: de [[Cuba-crisis]] en de [[Berlijnse muur]].