Postma, opgegroeid op een boederijboerderij als zoon van Pieter Obes Postma en Sijbrigje Tjeerds Rinia, bezocht het Stedelijk Gymnasium in [[Sneek (stad)|Sneek]] en ging in 1886 wis- en natuurkunde studeren in Amsterdam. Hij werkte als docent wiskunde in Tiel en Tilburg en vanaf 1894 aan de Rijks-HBS in [[Groningen (stad)|Groningen]]. Hij promoveerde in 1895. Zijn debuut als dichter verscheen in 1902 in het tijdschrift ''Forjit my net'' ("Vergeet mij niet"). Na zijn pensioen in 1933 verhuisde hij naar Leeuwarden, waar hij vele publicaties over het Friese land en zijn bewoners door de tijden heen het licht deed zien. Voor zijn diepgravende onderzoekingen maakte hij veelvuldig de gang naar het toenmalige Rijksarchief in het gebouw van de [[Kanselarij (Leeuwarden)|Kanselarij]] aan de Tweebaksmarkt.<ref>[http://www.poezieroute.nl/15.Postma.htm Poezieroute.nl: Obe Postma]</ref> Behalve geschiedenis hadden ook de [[natuur]] en met name de [[landbouw]] zijn speciale belangstelling.
Postma bleef ongetrouwd. Hij overleed op 95-jarige leeftijd in het ziekenhuis in zijn woonplaats. Hij werd begraven op het kerkhof van de Nederlands Hervormde Kerk in zijn geboortedorp. Op zijn zerk staat te lezen "Dichter fan it Fryske lân".
